Eerst moet ik nog…

/0 Reacties/in /door

Regelmatig praat ik met mensen over hoe het met hen gaat. Vaak is dat omdat ze al jaren klachten hebben en daar best wel last van hebben. Als ik ze vraag om een cijfer te geven aan de hoeveelheid last die ze in hun dagelijks leven van die klachten hebben, dan is dat cijfer vaak heel hoog. Ik vraag ze een cijfer te geven tussen 0 en 10, waarbij 0 staat voor helemaal geen last en 10 voor zoveel last dat ze er eigenlijk niet mee verder kunnen zo. Dat is nog al wat, niet? “Er niet mee verder kunnen zo….” Meer dan eens geven mensen de impact van hun klachten op hun leven een 8 als score. Best fors als je het mij vraagt. En wat me dan het meest verbaast is, dat als ik ze dan vraag of we daar samen eens wat aan zullen gaan doen, een grote groep mensen dan zegt “Ja dat zou ik nou heel graag willen, maar eerst moet ik nog…” en dan komen er allerlei redenen waarom het nu niet kan om met hun klachten aan de slag te gaan. Waarom het nu hun tijd niet is.

… en pas daarna ben ik zelf aan de beurt

Die redenen kunnen heel plausibel zijn en ze klinken meestal heel logisch. Als ik ze mag samenvatten, dan komen ze er in de kern op neer dat er nog eerst iets anders ‘moet’ voor ze zelf aan de beurt zijn. En op zichzelf snap ik dat ook nog wel. Het leven dat wij leven is hectisch en dynamisch. Je holt vaak van hot naar her en veel mensen houden de boel maar net op de rit. Om dan ook nog eens met je voeding en leefstijl aan de slag te gaan, klinkt als net een brug te ver. Begrijpelijk toch?? Of misschien niet….

Als je nu een klein beetje afstand neemt en nog eens leest wat hiervoor staat, dan zeggen deze mensen eigenlijk tegen zichzelf: “Jij bent op dit moment niet het belangrijkste in mijn leven. Eerst moet jij nog….”. Ze zetten zichzelf opzij voor iets of iemand anders. Het is een beetje als zitten in een vliegtuig waar de cabinedruk wegvalt en waarbij je er dan voor kiest om eerst alle mensen om je heen te helpen met het opzetten van hun zuurstofmasker voor je er zelf een pakt. Heel attent van je allemaal, maar je gaat er zelf aan onderdoor. Niet voor niets zegt de stewardess voor vertrek van het vliegtuig dat bij het wegvallen van de cabinedruk de zuurstofmaskers beschikbaar komen en dat je dan eerst je eigen masker op moet zetten voor je de mensen om je heen daarmee gaat helpen. Je kunt namelijk alleen goed voor je omgeving zorgen als je eerst goed voor jezelf hebt gezorgd. Pas dan ben jij namelijk op je best en kun je het beste geven aan iets of iemand anders.

En als dat moment nou niet komt?

Bovendien vraag ik me af of je bij deze manier van naar jezelf kijken wel ooit zelf aan de beurt bent. Want is het niet zo dat er altijd wel iets is dat eigenlijk net een beetje in de weg zit in je leven of onhandig uitkomt? Een ziek familielid, een vakantie die aanstaande is, een ontwikkeling op je werk, een te druk leven, noem het maar op. Dat heb je nu, dat heb je volgende maand, dat heb je volgend jaar. Als je dat steeds voor laat gaan op aandacht geven aan de signalen die je lichaam je geeft, wordt het dan niet steeds moeilijker om alle ballen in de lucht te houden? Krijg je dan niet steeds meer klachten waar je dan geen tijd voor hebt om iets aan te doen? En doe je jezelf daarmee niet ontzettend tekort?

Het is vaak makkelijker te doen dan je denkt

Je moet ook niet vergeten, dat ‘je voeding en leefstijl aanpassen’ vaak ook veel ingewikkelder  klinkt dan het is. Het is lang niet altijd groots en meeslepend. Binnen de kPNI hebben we niet voor niets de slogan ‘In de kleinste verandering zit vaak het grootste verschil’. Meer dan eens heb ik gezien dat dit in de praktijk zo werkt. En als er wel grotere dingen nodig zijn en je inderdaad je voeding en leefstijl wat meer moet gaan aanpassen, dan is het meestal goed mogelijk om eerst een ‘quick win’ in te zetten. Dat is iets redelijk kleins dat al snel positief effect heeft en waardoor er ruimte komt om aan de ‘slow win’, de voeding en leefstijl oplossing, te werken. En dat doe je natuurlijk niet alleen. Daar help ik je dan bij. Klinkt het zo al weer meer haalbaar? Want dat is het in bijna alle gevallen ook, als je maar bereid bent om te kijken naar hoe het wel kan en bereid bent om jezelf iets meer op de agenda te zetten.

Samen ‘sparren’ over hoe het wel kan?

Ik weet dat het kan en gun het jou ook. Dus heb jij al jaren allerlei klachten waar je heel graag vanaf wilt en wil je eens met mij sparren wat er mogelijk is? Meld je dan aan voor een GRATIS sessie. Dat kun je doen via onderstaande link. Dan kijken we meteen naar hoe het binnen jouw drukke leven past om met deze klachten aan de slag te gaan. Als je gaat denken in mogelijkheden, dan liggen de mogelijkheden vaak echt voor het oprapen. Je moet ze alleen nog even zien.

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/

Gevoelig voor gluten?

/2 Reacties/in , /door

De meeste mensen eten meerdere keren per dag iets van granen. Ze eten cruesli bij het ontbijt, iets van brood bij de lunch en ’s avonds een lekkere pasta of een roerbakschotel met rijst. Tussendoor komt er nog al eens een sultana of plak peperkoek uit de tas. Is dat erg?? Nou misschien wel.

Gluten zorgen voor een lekke darm

De meeste granen bevatten gluten. Gluten beschadigen je darmwand en zorgen ervoor dat die een beetje op gaat staan. Dat noemen we een ‘lekke darm’ of ‘leaky gut’ in het Engels. Een darm hoort in beginsel niet lek te zijn, dat snappen we allemaal wel. Toch zorgt het lichaam er soms zelf voor dat de darm tijdelijk even meer open gaat staan (en dus lek is). Dat gebeurt bijvoorbeeld als jij stress ervaart. Op die manier zorgt het lichaam er voor dat jij snel grote hoeveelheden water, natrium en glucose kunt opnemen uit de darm. Dat heeft het lijf nodig om de stressreactie goed te laten verlopen. Prima dus als de darm daar tijdelijk even voor open gaat. Nadat de stress is opgelost (ja, dat kan ;-)), dan gaat de darmwand (als het goed is) weer dicht.

Een lekke darm zorgt ervoor dat je minder goed beschermd bent tegen ziekteverwekkers. Als de darm namelijk teveel openstaat, dan kunnen deze bacteriën, virussen en parasieten ook het lichaam in en veel makkelijker dan als de darm goed dicht is. Het gevolg is dat je immuunsysteem actief wordt om deze invasie af te weren. Prima, natuurlijk maar een actief immuunsysteem gebruikt heel veel energie. Een lekke darm kost daarom dus heel veel energie.

Geen darmklachten, toch gevoelig voor gluten

Veel mensen kunnen eigenlijk niet zo goed tegen gluten, maar weten dat niet van zichzelf. Ze hebben geen darmklachten en ook geen coeliakie. Maar niet iedereen die gevoelig is voor gluten heeft deze klachten of ziekte. Sterker nog, het blijkt juist dat een groot deel van de mensen die gevoelig zijn voor gluten helemaal geen coeliakie hebben en ook lang niet altijd darmklachten. Deze mensen hebben wat we noemen ‘non-coeliac-gluten-sensitivity’. Daar blijken heel wat mensen last van te hebben zonder dat ze dat weten.

Of dat voor jou ook zo is, weet je dus misschien niet. Maar misschien heb je wel op dit moment last van allerlei vage of minder vage klachten en te weinig energie. Dan kan het de moeite waard zijn om eens een tijdje, bijvoorbeeld 4 weken, minder of geen granen te eten en te voelen wat dat met je doet. De meeste van mijn klanten die dit doen merken al snel dat allerlei vage klachten verminderen.

Bovendien, waarom zou je meerdere keren per dag iets van granen eten? Je eet toch ook niet meerdere keren per dag iets van broccoli?? Daar zou je geen zin in hebben toch? Waarom eet je dan wel meerdere keren per dag iets van granen??

Geen granen, wat dan wel?

Als ik mensen vertel dat ze een tijdje geen granen zouden moeten eten, dan zie ik vaak verschrikte gezichten. Granen zijn namelijk zo ingeburgerd in ons eetpatroon dat de meeste mensen geen idee hebben wat ze dan wel moeten eten. Vaak krijg ik dan ook inderdaad de vraag “Maar wat mag ik dan nog wel eten?”. Eerlijk gezegd verwondert mij die vraag nog al, want we hebben een enorm pallet aan groenten, fruit, noten, zaden, vlees, gevogelte, vis en eieren. Waarom denken we daar niet aan als we denken aan eten??

Feit is wel, dat als je nu je energie vooral haalt uit granen en je die een tijdje laat staan, dat je dan wel moet weten wat je dan het beste eet om voldoende energie uit te halen. Deels doe je dat dan uit groenten en fruit, maar vooral ga je dat dan doen uit het eten van goede vetten en ook een passende hoeveelheid eiwitten. Je eet dus meer avocado’s, olijven, noten, pitten, zaden en bent vooral niet zuinig met een goede kwaliteit extra vierge olijfolie. Die kan lekker over je salade of over je gestoomde groenten. Kokosproducten kunnen ook een bron van goede vetten zijn. Kortom, keuze genoeg maar je moet er wel even over denken misschien.

Wil je meer weten over hoe je met succes je voeding aanpast en wat je dan wel ‘mag’ eten? Download dan mijn gratis e-book ‘3 tips om met succes je voeding aan te passen’. Dat kun je hier doen:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/3-tips-om-met-succes-je-voeding-aan-te-passen/.

Waarom knuffelen zorgt dat je beter omgaat met stress

/2 Reacties/in , , , /door

Kort geleden gaf ik een lezing bij een hele leuke yogastudio. Na afloop sprak een van de deelnemers mij aan. Ze vertelde dat ze vorig jaar ook bij een lezing van mij was geweest. Daar had ik iets verteld dat ze meteen was gaan uitproberen en dat had haar leven totaal veranderd. Ze straalde er helemaal bij toen ze het me vertelde. Door haar realiseerde ik me weer hoe simpel iets veranderen in je leefstijl kan zijn en wat een enorm positieve impact dat kan hebben. Daarom wil ik wat zij in die lezing een jaar eerder had opgepikt en zo succesvol was gaan inzetten in deze blog ook met jou delen. Want hoe fijn zou het zijn als ook jij op een hele fijne en simpele manier fors beter om kunt gaan met de stressvolle dingen die je tegenkomt in je leven? Zou dat wat zijn voor je?

Bij stress gaat je aanpassingssysteem aan

Laten we eerlijk zijn… ieder ervaart in meer of mindere mate wel eens (of regelmatig) stress. Dat is ook helemaal niet erg. Ons lichaam heeft daar een prachtig systeem voor. Meestal wordt dit systeem je ‘stresssysteem’ genoemd. Binnen de kPNI noemen we dat systeem liever ons ‘aanpassingssysteem’. Dit systeem zorgt er namelijk voor dat jij in reactie op de stress die je ervaart iets anders gaat doen en wel datgene dat er voor zorgt dat de stress weer kan oplossen.

Als je dit systeem je ‘aanpassingssysteem’ gaat noemen in plaats van je ‘stresssysteem’ dan voelt dat ook al veel beter als je merkt dat het aangaat. En geloof me, dat merk je….. Iedereen kent wel dat onrustige, opgejaagde gevoel dat gepaard gaat met stress. Dat is je aanpassingssysteem dat is aangegaan. En stel je nu eens voor, dit systeem gaat aan en jij zegt (onbewust) tegen jezelf “mijn stresssysteem staat aan”…. daar word je toch spontaan bang van…. Je voelt de spanning al stijgen…. “Oh jee, mijn stresssysteem gaat aan. Dat is niet goed.”. Terwijl als je dit systeem je aanpassingssysteem noemt, dan voelt het bijna als iets geruststellends dat het aangaat. Je weet dan dat je lichaam bezig is om de stress op te gaan lossen. Zelf vind ik dat een veel betere plek om te zijn. Maar goed….

Het hormoon Cortisol moet de stress gaan oplossen

Je aanpassingssysteem gebruikt twee belangrijke hormonen om de stress aan te pakken. Dat zijn je stresshormonen adrenaline en cortisol. Adrenaline zorgt ervoor dat je aanpassingssysteem geactiveerd wordt. Cortisol is het hormoon dat moet gaan zorgen voor het uiteindelijk uitzetten van je aanpassingssysteem als de stress is opgelost. Cortisol is je oplossingshormoon. Dat gaat ervoor zorgen dat je een oplossing vindt voor datgene waar je voorstaat en dat de stressreactie (die we dus de ‘aanpassingsreactie’ noemen ;-)) tot rust komt. En als dat gebeurt dan voel jij je daarna weer lekker zen.

Cortisol kan alleen maar voor die oplossing zorgen als het haar boodschap kan doorgeven aan jouw cellen. Zo werken hormonen. Het zijn boodschapperstoffen die hun boodschap aan de cel doorgeven. De cel gaat met deze boodschap vervolgens aan de slag. Om boodschappen van hormonen te kunnen ontvangen hebben cellen receptoren aan de buitenkant op hun celwand zitten. Elk hormoon heeft in principe zijn eigen receptor. Het hormoon past op die receptor als een stekker in het stopcontact. En als die match goed is, dan wordt het signaal doorgegeven.

Huid-op-huid contact zorgt dat cortisol haar werk beter kan doen

Om goed met stress om te kunnen gaan is het dus belangrijk dat je cellen voldoende receptoren hebben voor cortisol en dat deze ook goed werken. En vooral dat eerste kun je heel makkelijk beïnvloeden door het hebben van lichamelijk contact op een manier die voor jou heel erg fijn is. Ik heb het dan niet over seksueel contact. Dat kan natuurlijk ook heel fijn zijn, maar zorgt niet voor meer receptoren voor cortisol. Het gaat nu dus over niet-seksueel lichamelijk contact. Binnen de kPNI noemen we dat skin-to-skin contact. Huid-op-huid contact dus. Maar let op: alleen als het voor jou ook heel fijn aanvoelt.

Wat ik de dame uit het begin van mijn blog had verteld en wat ze met succes was gaan doen was het volgende. Als je een partner hebt waarmee je het fijn vindt om ook lichamelijk contact te hebben, ga dan de komende 30 dagen eens elke dag een half uur lepeltje-lepeltje liggen (zonder kleren aan) met je partner. Het is niet de bedoeling dat daar op dat moment seksueel contact van komt. Blijf gewoon lekker samen liggen en geniet van het huidcontact, van de warmte van degene waar je van houdt, van het samen liggen. Huid-op-huid contact doet van alles voor je, maar in ieder geval zorgt het dus voor een toename van het aantal receptoren voor cortisol. De dame in kwestie was het gaan uitproberen en was er niet meer mee gestopt. Het had haar leven en dat van haar man compleet veranderd. Ze vertelde me dat ze allebei zoveel minder stress ervaren en veel relaxter door het leven gaan nu. Dat is toch geweldig?!

Wat denk je? Is het iets om uit te proberen??

Vragenlijst hormonen | Hoe staat het eigenlijk met die van jou?

Cortisol is natuurlijk niet het enige hormoon dat je hebt. Je hebt er veel meer en ze zijn allemaal heel belangrijk voor je gezondheid en welbevinden. Vooral vrouwen ervaren dat waarschijnlijk regelmatig. Ben je na het lezen van deze blog nu heel benieuwd hoe het eigenlijk met jouw hormonen staat? Vraag dan de vragenlijst hormoon aan. Dat kun je hier doen:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/vragenlijst-hormonen-hoe-staat-het-eigenlijk-met-die-van-jou/

Altijd honger….

/0 Reacties/in , , /door

Een aantal jaren geleden had ik altijd honger. Ik at als een bootwerker (terwijl ik een kantoorbaan had). Ik at 8 keer per dag, waarvan 3 keer per dag een flinke maaltijd. Ik at bijna altijd voor het slapen gaan nog 2 boterhammen, omdat ik om 22.00 uur ’s avonds gewoon weer honger had. Het enige moment op de dag dat ik geen honger had, was in de eerste 2 uur dat ik gegeten had. Ik ging dan ook nergens heen zonder dat ik iets van eten in mijn handtas had zitten: een banaan, een plak peperkoek, een pakje sultana’s. Maar om nou te zeggen dat ik me bij dit alles heel goed bij voelde….

Continu ‘grazen’

Gek genoeg zag (en zie) ik om me heen ook heel veel mensen de hele dag door van alles eten. Tussendoortjes waren (en zijn) soort van ‘de maat’ geworden. Een beetje fruit, een handje nootjes, een koek bij de koffie en om 16.00 uur ’s middags een kopje ‘nep-soep’. Herkenbaar….??

Omdat je het zoveel om je heen ziet, kun je denken dat het dus heel normaal is. Als je kijkt naar hoe je lichaam werkt, dan is het dat alleen niet en is continu eten onverstandig. Als je namelijk elke 2-3 uur honger hebt terwijl je wel voldoende eet en je niet zonder een tussendoortje kunt, dan is dat een teken dat je bloedsuikerspiegel ontregeld is. Je bloedsuikerspiegel is de hoeveel glucose in de bloedbaan. Die moet tussen een hele smalle bandbreedte blijven, omdat teveel of te weinig bloedsuiker gevaarlijk is. Een ontregelde bloedsuikerspiegel voelt niet alleen slecht, het is ook niet goed voor je lichaam. Het kan bijvoorbeeld leiden tot allerlei spijsverteringsklachten en uiteindelijk tot Diabetes Mellitus type 2. En daar hebben best veel mensen in onze maatschappij last van…..

Waarom minder vaak eten lastig kan zijn

Het is voor je lijf veel beter als je maar 3 keer per dag eet. Voor veel mensen is dat heel erg lastig. En dat snap ik wel als ik kijk naar wat ze eten. Er worden heel veel snelle en lege koolhydraten gegeten: pasta, brood en rijst zijn daar veel gebruikte voorbeelden van. Het probleem met deze voeding is dat ze wel heel snel energie geven, maar ook heel snel ‘op’ zijn. Je verteert ze snel en dan heb je weer honger. Bovendien zorgen ze voor een snelle stijging van je bloedsuikerspiegel. Je alvleesklier gaat in reactie hierop direct zorgen dat die grote hoeveelheid glucose in je bloed opgenomen wordt in je cellen, zodat de bloedsuikerspiegel binnen de bandbreedte blijft waarin die hoort. Daarvoor maakt de alvleesklier insuline aan. Het is een prachtig systeem.

Als je echter vaak lege koolhydraten eet en/of meer dan 3x per dag eet, dan wordt de kans dat je alvleesklier na het eten teveel insuline aanmaakt steeds groter. Als dat gebeurt, dan wordt er teveel glucose uit je bloed gehaald. Het gevolg is dat jij 2 uur na je maaltijd een hongersignaal krijgt, terwijl dat eigenlijk op basis van je daarvoor hebt gegeten niet klopt. Je hebt niet echt honger. Je bloedsuikerspiegel is gewoon gevaarlijk laag en het hongersignaal zorgt ervoor dat jij iets gaat eten waardoor die bloedsuiker weer gaat stijgen. Zo wordt de balans wel even herstelt, maar het nieuwe eten zet de alvleesklier weer aan tot de productie van insuline. Je voelt hem wel toch?? Het wordt een vicieuze cirkel.

Oplossen door anders te eten

Heb je hier last van en wil je dat oplossen, dan zul je dus je voeding moeten veranderen. Je zult minder vaak lege, snelle koolhydraten moeten eten en meer voedende voeding moeten eten. Dat betekent meer groenten, een passende hoeveelheid eiwitten (uit een goede bron, dus niet uit de intensieve veeteelt) en voldoende gezonde vetten. Je voeding zo aanpassen kan in het begin best lastig zijn. Zeker omdat de meeste van ons zo weinig weten over voeding. Op de basis- of middelbare school wordt er nauwelijks iets over verteld. Hoe zou je het ook moeten weten?

Je zou eigenlijk meer moeten weten over welke soort voeding we hebben en wat de functie daarvan is in je lijf. Als je dat namelijk weet, dan is het al veel makkelijker om een voor jou voedende maaltijd te maken en om je valse hongersignalen een halt toe te roepen. En dat, gaat heel veel goeds doen voor je gezondheid. Dat heb ik inmiddels zelf mogen ervaren. Ik eet nog maar 2-3 keer per dag en heb tussen de maaltijden door geen honger meer. Ik heb veel meer energie en allerlei klachten die ik had zijn verdwenen. En in mijn tas tref je geen eten meer aan ;-).

Meer weten hierover?

Herken jij je in wat ik hier met je deel en wil jij ook ontdekken hoe je door je voeding (iets) aan te passen meer energie hebt en minder klachten? Meld je dan aan voor de Inspiratiesessie ‘Meer energie en minder klachten door andere voeding’. Dan leer ik je meer over welke voeding je lichaam nodig heeft en hoe je op een meer voedende manier tegen eten aan kunt kijken. Je krijgt een basisplan voor het opbouwen van je maaltijden en een voedingsmiddelenlijst waarmee je helemaal ‘los’ kunt gaan en je lichaam ondertussen kunt geven wat het nodig heeft. Aanmelden kan hier:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/meer-energie-en-minder-klachten-door-andere-voeding/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Plakpoep en andere ongemakken

/0 Reacties/in , , , , /door

Ik val deze keer maar gewoon met de deur in huis: hoe is het eigenlijk met jouw ontlasting?

Misschien denk je nu “Wat een rare vraag.” maar je ontlasting is het eindproduct van het verteren van je eten. Hoe het met je ontlasting is zegt dus veel over hoe het met het verteren van je eten gaat. En dat is belangrijk, want je kunt alleen maar voedingsstoffen uit je eten in je lichaam opnemen en gebruiken als je dat eten goed hebt verteerd. Voor de hoeveelheid energie die je hebt en daarmee voor je gezondheid is dus het super belangrijk dat je niet alleen gezond eet, maar ook dat je dat eten goed verwerkt en opneemt. Daarom wil ik het toch even met je over je ontlasting hebben ;-).

Mijn ontlasting is normaal…

Voor veel mensen is het praten over hun ontlasting iets ongemakkelijks; iets waar ze zich misschien wel een beetje bij schamen. Ik merk het in ieder geval in mijn praktijk als ik mensen vraag hoe hun ontlasting is. Ze beginnen een beetje te draaien op hun stoel, grinniken wat en zeggen dan heel vaak ‘normaal’. En daar begint het dan. Want wat is normaal? Uit de verschillende antwoorden die mensen mij geven op deze vraag is mij heel erg duidelijk geworden dat ‘normaal’ voor iedereen anders is.

Er zijn mensen voor wie het heel normaal is om maar eens in de 3 à 4 dagen te ontlasten en er zijn er die dat 3 à 4x per dag doen en normaal vinden. Er zijn mensen die een halve rol toiletpapier nodig hebben. Dat is hun normaal. Of ze moeten na elk toiletbezoek de wc borstel gebruiken om de sporen van hun activiteiten weg te poetsen. Ook weer normaal….. Geur en kleur zijn ook interessante onderwerpen en vinden we ook normaal. Of een drol meteen onder in de pot zakt (zinkt dus eigenlijk) of dat hij bovenop het water blijft drijven is ook interessant om te weten. Gek genoeg weten veel mensen dat meestal niet te vertellen….

Maar hoe zit het nu? Wat is nu eigenlijk ‘normaal’?

Ontlasting zou eruit moeten zien als een mooie, gladde, diepbruine sigaar die soepel het lichaam verlaat. Je hoeft er niet voor te werken en ook niet te hollen om te voorkomen dat hij voortijdig het lichaam verlaat. Als je een ‘plons-wc’ hebt, je weet wel, zo’n wc waar je ontlasting direct het water raakt (en als gevolg daarvan het water soms je billen – ahum), dan moet een goede, normale drol direct zinken in het water; dus diep onderin de wc pot verdwijnen. Bij zo’n drol heb je geen tot nauwelijks toiletpapier nodig en staat de toiletborstel nutteloos naast je wc.

Als je ontlasting hard is en je moet er moeite voor doen om hem je lichaam uit te krijgen of de ontlasting is juist heel zachter, brijerig en neigt misschien wel naar diarree, dan is dat dus in beginsel niet normaal. Dat kan heel veel oorzaken hebben. Misschien eet je niet genoeg vezels of eet je iets waar je niet tegen kunt. Het kan ook een verstoorde darmflora zijn of parasieten die niet in je darm thuishoren. Of je hebt diarree omdat je iets verkeerds gegeten hebt en je lichaam wil het graag zo snel mogelijk kwijt. Kijk, dat is dan weer wel normaal. En fijn bovendien.

Als je ontlasting blijft drijven op het water onderin je wc en je hebt vaak veel wc papier en de toiletborstel nodig na het poepen, dan is dat een teken dat je je eten niet goed verteert. Ook daar kunnen meerdere oorzaken voor zijn. Misschien maak je niet genoeg verteringsenzymen aan of ben je zo gestresst dat de kringspier die de spijsverteringsenzymen moet toestaan de darm in te gaan helemaal verkrampt is. Dan maak je misschien wel genoeg enzymen aan maar komen ze niet op de juiste plek.

Qua ontlastingsfrequentie is de ‘normaal’ wat meer gevarieerd. Alles tussen 3x per dag tot om de dag 1x is nog normaal.

Ontlasting moet verder een diepbruine kleur hebben. Als je bietjes hebt gegeten dan kan er een meer roodachtige gloed over liggen en als je spinazie gegeten hebt dan zie je soms een ietwat groenigere kleur in het bruin verschijnen. Allemaal prima. Maar in beginsel is een drol dus diepbruin. Hele licht gekleurde ontlasting (stopverf kleur) of bijvoorbeeld hele donkere ontlasting (bijna zwart) is niet normaal en reden om zo snel mogelijk een bezoek aan de huisarts te brengen. Een plotseling veranderend ontlastingspatroon of ineens heel erg afwijkende vorm of kleur van je ontlasting is ook reden voor een spoedig bezoek aan de huisarts.

Nu je dit zo allemaal weet, hoe is het dan met je ontlasting? Is hij normaal? Of geeft hij eigenlijk aan dat er iets niet helemaal optimaal is en aandacht vraagt?

Misschien kom je nu tot de conclusie dat jouw ontlasting toch niet zo normaal is als je altijd had gedacht en zou je daar wel iets meer over willen weten. Boek dan een gratis online sessie met mij in om er samen even over te brainstormen en zeker 2 tips te krijgen waar je meteen mee aan de slag kunt. 

Aanmelden kan hier: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Je voeding aanpassen is net als Mikado

/2 Reacties/in , , /door

Deze week had ik een mega-interessant gesprek met een potentiële klant. Ze vertelde me dat ze eigenlijk heel graag haar voeding wil aanpassen. Ze merkt dat wat ze nu op regelmatige basis eet vaak helemaal niet zo goed bevalt. Ze wordt er duf van in haar hoofd, heeft last van een ‘after-lunch-dip’ en heeft onrust in haar buik. Daar wil ze graag vanaf. Nou, mooi denk ik dan, want dat kun je vaak allemaal vrij makkelijk aanpakken door anders te eten. Maar nu komt het…..

Ze gaat er niet mee aan de slag omdat ze denkt dat ze het toch niet kan volhouden en dat het allemaal heel ingewikkeld is. En dan denk ik dus niet ‘mooi’…..want het aanpassen van je voeding is bij lange na niet zo ingewikkeld als heel veel mensen om mij heen wel denken. En daar wil ik het toch eens met je over hebben.

Misschien is dit voor jou ook wel een dingetje en houdt het je tegen om in actie te komen en dat is eeuwig zonde! Wat ik hierna met je ga delen, geldt overigens ook voor het maken van voor jou gezondere leefstijl keuzes, of dat nu gaat over meer bewegen, meer naar buiten, op tijd naar bed of andere dingen. Dus lees vooral even door ;-).

Het veranderen van je voeding (of leefstijl) moet je vooral niet groots en meeslepend maken

De eerste stap is wat mij betreft dat je het anders gaan eten of leven in je hoofd niet tot een heel groot iets maakt. Doe je dat wel, dan leg je voor jezelf de lat enorm hoog en zie je overal op voorhand al kansen om te falen. Tja, geen wonder dat je er dan niet aan wilt beginnen! Niemand wil graag falen toch? En ik begrijp wel dat je het zou kunnen doen, heus, maar het is zo jammer.

Ook op voorhand denken ‘dat houd ik toch niet vol’ is niet echt helpend en ook onnodig. Want weet je, als je er aan gaat beginnen op een manier die wel bij jou past en die je goed kunt inpassen in je leven, dan ga je waarschijnlijk merken dat je beter gaat voelen. Dat is super toch? En als je je beter gaat voelen, is het vaak ook veel makkelijker om het ‘vol te houden’. Het gaat dan ook niet meer om ‘volhouden’, want je wilt het gewoon graag doen omdat je je er zoveel beter bij voelt. Het duurt misschien even maar dat nieuwe eet- of leefgedrag wordt je nieuwe normaal en over ‘volhouden’ gaat het dan al lang niet meer. Maar hoe begin je er nu aan?

Zie anders eten of leven als een potje Mikado

Het veranderen van je voeding (of leefstijl) kun je in de meeste gevallen gewoon hetzelfde aanpakken als een potje Mikado. Ken je dat nog van vroeger? Je hebt een bundeltje stokjes met allemaal leuke kleurtjes erop, je neemt ze bij elkaar in je hand, zet ze rechtop en laat ze vallen. Daarna begint het spel van het wegnemen van de stokjes zonder dat je andere stokjes raakt. Iedereen die dit spel eens gespeeld heeft weet: je begint niet met het wegnemen van het stokje dat onderop de stapel bedolven onder andere stokjes ligt. Nee, je begint met de stokjes die helemaal los van alle andere stokjes liggen. Deze stokjes liggen zo voor het grijpen. Je hoeft er niets ingewikkelds voor te doen en je hebt meteen winst. Zo is het ook met het veranderen van je voeding of leefstijl.

Stel je wilt gezonder gaan eten en bijvoorbeeld minder brood eten omdat je merkt dat je daar een ‘after-lunch-dip’ van krijgt of gedoe in je buik. Dan zeg je dus NIET tegen jezelf dat je nooit meer brood mag eten. Daarmee jaag je jezelf namelijk alleen maar schrik aan en komt er een enorme druk op je te liggen. Niet doen! Wat je wel doet, is dat je op een of twee dagen in de week – op de dagen dat het jouw het beste uitkomt – in plaats van brood een salade eet als lunch (hoe je van een salade een maaltijd maakt, kun je hier lezen). Op de dagen dat het minder goed uitkomt, eet je wel een broodmaaltijd maar neem je bijvoorbeeld een snee brood minder en beleg je de andere boterhammen met meer gezonde voeding. Bijvoorbeeld gerookte zalm, avocado, zachtgekookte eitjes, wat rauwkost en misschien wel wat hennepzaad en een lik gezonde mayonaise of pesto. Op die manier heb je wat meer gezonde vetten en eiwitten in je maaltijd en heb je minder brood nodig als bron van energie. En door die gezonde vetten en eiwitten kun je dat brood waarschijnlijk ook wat makkelijker verwerken, in ieder geval blijft je bloedsuikerspiegel zo wat stabieler en is de kans op een ‘after-lunch-dip’ kleiner. Op deze manier heb je al mooie eerste stappen gezet. En op de dagen dat het echt allemaal niet lukt, dan eet je gewoon je boterhammetje met een plak broodbeleg en doe je daar niet moeilijk over.

Neem de tijd om je eten of leven te veranderen

Wat je ook niet moet vergeten is dat je waarschijnlijk al heel lang op een bepaalde manier eet en leeft. Als je daarin andere keuzes wilt maken, dan hoeft dat dus niet ineens allemaal te lukken of perfect te gaan. Neem de tijd om aan de nieuwe dingen te wennen. Je kon toch ook niet ineens vlekkeloos fietsen of schrijven?? Daar heb je ook de tijd voor gekregen en dat is ook gelukt toch? En heb je het er ooit over dat je het niet kunt volhouden om te fietsen of te schrijven?? Ik denk het niet ;-). Zo is het ook met anders eten en gezondere leefstijl keuzes maken. Neem er de tijd voor. Vier je successen. Borstel jezelf af als je ‘van de wagen valt’ en begin weer fris opnieuw. Een hernieuwde poging gaat altijd makkelijker dan de eerste poging omdat je al ervaring hebt. En voel ondertussen wat het je oplevert op de momenten dat het lukt. Daar zit jouw winst! Daar doe je het voor. En dan zul je zien dat het je steeds vaker lukt om gezonde keuzes voor jezelf te maken en dat het kalm aan een goede gewoonte wordt.

Betekent dat dan dat je nooit meer de mist in gaat? Nee, natuurlijk niet. Als ik naar mezelf kijk dan vind ik het bijvoorbeeld heel lastig om regelmatig bewegen goed voor elkaar te krijgen. Ik neem het mezelf heel vaak voor en begin er enthousiast aan en dan komt er toch de klad weer in. Is dat erg? Nee! Pak ik het dan gewoon weer op? Ja! En dat, daar ben ik echt van overtuigd, kun jij ook. Het is gewoon een kwestie van doen, doen en blijven doen. Net zolang tot het een routine wordt en je er niet meer over nadenkt.

Hoe pak jij dat voor jezelf aan? Welke hulpmiddelen of stappen heb jij gezet in het veranderen van je voeding of leefstijl en hebben je heel erg geholpen? Wil je dat onder dit bericht met me delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.