Ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag.

De titel van deze blog is precies wat de meeste van ons met de paplepel is ingegoten. Zodra je opstaat, je geplast hebt en gewassen bent, dan moet je aan je ontbijt gaan denken. Zo wordt het je van kinds af aan geleerd. “Je moet wel ontbijten voor je naar school gaat.”, hoor je het je moeder nog zeggen? En wat denk je? Later zeg je tegen jezelf: “Je moet wel ontbijten voor je naar je werk gaat”. Een simpel voorbeeld van ‘programmering’ ofwel de bekende Pavlov reactie.

Niks mis mee toch? Nou, dat weet ik zo net nog niet.

Het gevolg van deze ‘programmering’ is, dat ik met enige regelmaat vrouwen spreek die mij bijna met het schaamrood op de kaken opbiechten dat ze niet hebben ontbeten. Of erger nog: dat regelmatig niet doen. Meteen daarna volgt bijna altijd de opmerking ‘dat ik daar vast iets van zal vinden’. Nou hebben die vrouwen daar gelijk in, alleen niet op de manier die ze verwachten.

Ontbijten tegen heug en meug

Ontbijt is inderdaad (misschien wel) de belangrijkste maaltijd van de dag. Het is de maaltijd waar je de energie uithaalt om je dag goed mee door te kunnen. Maar waar staat nou, lieve mensen, dat je die maaltijd min of meer direct na het wakker worden moet eten??

Veel vrouwen die hun ontbijt overslaan hebben gewoon geen honger zo vroeg in de ochtend. Hun lichaam geeft nog geen enkel signaal dat er voeding nodig is. Waarom ga je dan in hemelsnaam tegen heug en meug in voeding opdringen aan je lijf?? Je lichaam is kennelijk nog met andere dingen bezig of heeft nog meer dan genoeg energie uit de avondmaaltijd beschikbaar. Want laten we niet vergeten dat je avondmaaltijd ook behoorlijk wat energie levert en de meeste mensen zijn daarna niet meer heel erg actief. Ze kijken wat TV, lezen misschien wat en daarna gaan ze slapen. Dan is het toch niet zo gek dat je in de ochtend nog geen honger hebt??

Gaan eten terwijl je geen honger hebt, is net zoiets als boodschappen gaan doen terwijl je koelkast en voorraadkast nog vol zijn. Wie doet dat nou op regelmatige basis? Niet veel mensen toch? Waarom zou je dat dan wel doen met je lichaam?

Of laat het je lijf bepalen

Je lijf geeft vanzelf aan wanneer het behoefte heeft aan nieuwe energie. Dan krijg jij een hongersignaal of een duf hoofd. Dat is het moment waarop je gaat eten. Dat kan om 8.00 uur ’s morgen zijn of ergens tussen 10.00 en 12.00 uur. Geen probleem. Je gaat gewoon ontbijten. Ontbijt is namelijk niets meer of minder dan de eerste maaltijd van de dag en dat klopt ook als je voor het eerst tussen 10.00 en 12.00 uur gaat eten.

Wat je niet moet doen

Als je dan ergens in de ochtend een hongersignaal krijgt, dan moet je echt ontbijten. En niet alleen maar een kop koffie nemen of een zoet tussendoortje, omdat het tijdstip van de lunch al in beeld komt. Als je dat doet, dan ontregel je allerlei belangrijke systemen in je lichaam. Je ontregelt je bloedsuikerspiegel, je geeft een ‘ram’ tegen je bijnier (en daar wordt hij niet gelukkig van) en je zet je stresssysteem aan. Beetje jammer, want dat kost allemaal klauwen met energie en je lichaam gaf je net aan dat het behoefte had aan energie.

Ga terug naar je eigen ritmes

Dus als je om 10.00 uur pas voor het eerst honger hebt, dan eet je dan een stevig ontbijt en dan wacht je af tot je weer honger hebt. En ja, dat zal vast niet zijn op het tijdstip waarop de Nederlander geleerd heeft dat het lunchtijd is. Maar ook die tijd is gewoon bedacht door ons allemaal omdat het voor het organiseren van het werk zo makkelijk uitkwam….

Laten we vooral weer terug gaan naar luisteren naar wat ons lichaam nodig heeft en leven in ons eigen natuurlijke ritme. Dat is pas een boost voor je gezondheid!

Wat denk je? Heb ik je aan het denken gezet met deze blog? Hoe gaat het eigenlijk met jouw hongersignaal? Luister je daarnaar of ‘overrule’ je dat, omdat het praktischer is in je dagindeling?

Wil je dat hieronder met me delen??

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Je voeding aanpassen is makkelijker dan je denkt

Sinds ik als therapeut aan de slag ben praat ik nog al eens met mensen die allerlei uiteenlopende gezondheidsklachten hebben waar ze al jaren mee rondlopen. Beetje inherent aan het vak zullen we maar zeggen ;-). En natuurlijk vraag ik ze dan ook wat ze er al zelf aan gedaan hebben en of ze wel eens gedacht hebben om hun klachten aan te pakken door dingen anders te doen in hun voeding en leefstijl. Meestal hebben ze daar al wel eens aan gedacht, maar daar is het dan bij gebleven omdat ze er enorm tegenop zien om hun hele voeding en leefstijl om te gooien. Ik vraag me dan altijd af waar dat idee toch vandaan komt.

Hoezo moet je je hele voeding en leefstijl omgooien om je gezondheid te verbeteren? Waar staat dat? Was er niets goed dan van wat je tot nu toe deed? Dat zal toch niet?

Ineens je volledige voedingspatroon en leefstijl omgooien is vaak helemaal niet nodig!

Anders eten gaat niet lukken

Vaak zijn het mensen die mij een beetje kennen of al langer op social media of via mijn mailings volgen. Zij weten dus meestal wel dat ik geen granen eet en geen zuivel. En dat peulvruchten, soja en suiker ook niet op mijn menu staan. Dat schrikt kennelijk af en dat snap ik. Zeker als je niet meteen weet wat je dan wel moet eten. Veel mensen eten nu eenmaal in verhouding veel granen (brood, pasta, rijst, crackers, muesli) en zuivel (yoghurt, kaas). Daar zijn we Nederlanders voor. Anders eten zie je jezelf dan niet heel makkelijk doen.

Wat ook afschrikt is dat ze niet weten hoe dat moet omdat ze ook een partner en misschien wel kinderen hebben. Ze zien zichzelf al twee verschillende menu’s koken: een voor zichzelf en een voor de rest van het gezin. Tja, als dat het scenario is, dan zou ik er zelf ook niet aan beginnen! Maar zo gaat het vaak helemaal niet. Zo is het bij mij destijds ook niet gegaan.

Het lukt wel als je gewoon gaat beginnen

Toen ik 7 jaar geleden besloot dat ik van mijn klachten af wilde en ging kijken of voeding daarbij kon helpen, heb ik me eerlijk gezegd helemaal niet afgevraagd hoe ik dat zou doen. Ik ben gewoon begonnen. Ik wilde het zo ontzettend graag. En omdat ik al heel snel merkte dat mijn lijf het veeeeeeeeel beter deed als ik er geen granen in stopte, was de keus voor mij snel gemaakt om die niet meer te eten. Van zuivel wist ik al heel lang dat ik dat niet goed verteren kon, dus dat was eigenlijk ook een no-brainer. En gaandeweg, toen ik meer kennis over voeding kreeg, ben ik gestopt met het eten van suiker, soja en peulvruchten. Dat vond mijn lijf ook heel fijn. Maar dat is mijn lijf, dat is mijn weg naar gezondheid geweest. Dat hoeft die van jou niet te zijn.

Ik zie genoeg mensen opknappen als ze gewoon bepaalde voedingsmiddelen toevoegen aan hun menu, zonder er meteen een hele voedselgroep (zoals granen of zuivel) volledig uit te schrappen. Welke voeding ze dan moeten toevoegen hangt natuurlijk van hun klachten af, dus dat kan ik je nu zo niet zeggen. Er is geen ‘one size fits all’ aanpak als je het hebt over leefstijlgeneeskunde. Het gaat over jou als mens. Wat heb jij nodig? Wat is voor jou haalbaar? En voor mij als therapeut komt daar de vraag bij: hoe kan ik jou daarbij helpen?

Je voeding aanpassen is een geleidelijk proces

Gaandeweg zie je dan dat deze aanpak zorgt dat je je beter gaat voelen. Veel van de mensen die ik begeleid gaan dan op enig moment een korte tijd zonder granen en zuivel. Gewoon omdat dat voor dat moment even verstandig is om te doen om bepaalde klachten net iets beter aan te kunnen pakken. Soms bevalt dat zo goed dat ze dat blijven doen en soms eten ze na die periode af en toe weer eens granen of zuivel. En dat kan dan prima. Het is zoeken naar balans en spelen met je voeding. Zo moet je het ook zien: spelen en experimenteren met je voeding. Maak het niet te groot. Maak het niet te ingewikkeld. Probeer gewoon eens wat en voel wat het met je doet. En kom je er niet uit, dan help ik je.

Wat denk je? Heb ik je geïnspireerd om aan de slag te gaan? En zo ja, wat ga je dan als eerste doen? Wil je dat hieronder met mij delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Loslaten….

Tja, loslaten….. als ik eerlijk ben, dan vind ik dat best wel een ‘dingetje’. Een niet zo makkelijk ‘dingetje’. En dat vind ik al best wel lang ook ;-). Dus ik heb besloten dat loslaten mijn thema wordt voor het jaar 2020. Ik ga dat gewoon leren, want ik voel aan alles dat het heel fijn zal zijn om dat meer, beter en vaker te kunnen. En omdat ik natuurlijk niet stilletjes ga zitten wachten tot het 1 januari is, ga ik er nu alvast mee aan de slag. Wie weet lukt het al eerder. Een mens mag hopen nietwaar?

Loslaten is een vorm van ontspannen

Wat is dat nou eigenlijk, loslaten? Het eerste dat in mij opkomt is dat loslaten het tegenovergestelde is van vasthouden. Simpel. Maar als het zo simpel is, waarom is het dan zo moeilijk? Nou misschien wel omdat het voor je lichaam veel meer energie kost (en daarmee moeilijker is) om te ontspannen dan om in te spannen. En loslaten is een vorm van ontspannen. Als je kijkt naar je spieren bijvoorbeeld. Iedereen die wel eens spierkramp heeft gehad weet het. Die spier zelf ontspannen, zonder dat je er tegenwicht aan geeft, is heel erg moeilijk. Het aanspannen (tot verkramping toe) van die spier ging echter prima, daar had je geen omkijken naar.

Kortom, ontspannen (wat loslaten natuurlijk in de kern gewoon is) is moeilijker dan inspannen. Daarom is in slaap komen voor veel mensen ook moeilijk. Dat is namelijk ook loslaten (en ontspannen) en je hebt er dus energie voor nodig. Veel mensen hebben onvoldoende energie. Zie dan maar eens te ontspannen en los te laten.

Om energie te maken heeft je lichaam in ieder geval magnesium nodig. Veel mensen die (hun spieren) niet goed kunnen ontspannen hebben er baat bij als ze meer magnesium eten. Het helpt om hun spieren te ontspannen en daarmee worden ze zelf vaak ook meer ontspannen. Magnesium kan dus helpen om meer los te laten.

Magnesium zit onder andere in:

pompoenpitten quinoa
cacao lijnzaad
paranoten walnoten
zonnebloempitten pistachenoten
sesamzaad hazelnoten
chiazaad amandelen
pijnboompitten boekweit

De ultieme oplossing zit in je leefstijl

Maar ik denk dat de sleutel om meer los te kunnen laten toch vooral zit in andere dingen dan voeding voor het lijf. Natuurlijk helpt gezonde en gevarieerde voeding. Het is wat mij betreft alleen niet de ultieme oplossing. De ultieme oplossing zit denk ik toch in hoe je je leven vormgeeft:

  • Is er voldoende tijd en ruimte in je dag om tot rust te komen?
  • Heb je genoeg (minimaal 7-8 uur) nachtrust?
  • Besteed je je dagen op een manier die echt bij je past of moet dat anders?
  • Heb je voldoende van de juiste mensen om je heen?
  • Heb je genoeg tijd voor jezelf, om even niets doen en jezelf te horen?
  • Is de balans tussen geven en nemen in je leven in orde?

Dat soort (lastige) vragen. Stel je jezelf die wel eens?

De afgelopen jaren heb ik aan die vragen veel aandacht besteed. Ik ben dingen anders gaan doen in mijn leven en dat heeft al een fors verschil gemaakt.

Dingen die helpen om te ontspannen

Ik merk zelf dat als ik meer ruimte maak om te mediteren, om yoga te doen, om lekker naar buiten te gaan of om met vrienden af te spreken, dat loslaten me veel beter afgaat. Al deze activiteiten halen je namelijk uit je situatie, uit je hoofd en brengen je in je lichaam en in contact met je hart. En dat merk ik in ieder geval meteen. Mijn dag wordt lichter, dingen gaan me makkelijker af, ik ‘weet’ waar ik heen wil en dat het wel goed komt. Ik laat dus (meer) los….

Als ik mijn klanten adviseer om meer van deze dingen te gaan doen, dan blijkt dat toch regelmatig lastig in te passen in hun drukke leven. En niet iedereen ziet het meteen zitten om te mediteren, want dat vinden ze ingewikkeld of onwennig. Toch ben ik er van overtuigd dat als je regelmatig tijd maakt om een vorm van meditatie of een andere ontspanningsoefening te doen, dat dit een enorme boost geeft aan je vermogen om los te laten en te ontspannen.

Daarom heb ik, speciaal voor jou, een korte, ontspannende ademhalings- en bewustzijnsoefening ingesproken. Hij duurt maar 11 minuten en ik weet bijna zeker dat je je daarna meer ontspannen voelt en dat loslaten je beter af zal gaan als je deze oefening regelmatig doet. Je kunt de download van de geleide oefening hier aanvragen:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/geleide-ontspannende-ademhalings-en-bewustzijnsoefening/

Wat doe jij om meer los te laten en te ontspannen? Wil je dat hieronder met mij delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

En nu nog even op commando ontspannen!

Ik heb soms van die dagen dat ik mezelf compleet voorbij loop. Ik ben de hele dag bezig, de ene klus gaat naadloos over in de andere klus. Even rust nemen schiet er dan meestal ‘snel’ bij in. Tja, als alles snel gaat op zo’n dag, dan dit dus ook ;-).

Actie, actie, actie….

Laatst had ik weer zo’n dag. De hele dag druk gewerkt, geen tijd genomen om tussen de middag even een half uurtje buiten te gaan wandelen, gegeten aan mijn bureau en maar doorgaan… Toen de werkdag erop zat, ben ik meteen de keuken in gedoken om iets te eten te maken, want ik moest (mocht) naar gitaarles. Wel even rustig gegeten, maar de laatste hap nog niet doorgeslikt of alweer aan de afwas en toen vlug, vlug de auto in op weg naar de les. En ondertussen dacht ik ‘nu nog even op commando ontspannen’….. Ik hoef je niet uit te leggen dat dit geen fijne dagen zijn wel?

Vroeger had ik dit soort dagen heel vaak. Het ging ook van kwaad tot erger en ik merkte steeds vaker dat ik niet meer kon stoppen met maar doorgaan. Zelfs al was ik nog zo moe, mijn hoofd was altijd druk, altijd bezig om mij weer vooruit te jagen om in actie te blijven. Ik voelde mij net een ontspoorde goederentrein op weg naar het stootblok. Niet echt tof.

Continu ‘van hot naar her’ rennen

Herken je dit? Ik hoor met name vrouwen om mij heen dit heel vaak zeggen… En dat is echt niet oké, want als jij continu actief bent en van hot naar her rent, dan denkt je lijf dat je in gevaar bent. Dit zorgt ervoor dat je stresssysteem wordt geactiveerd. Dit is bedoeld om de stressreactie te kunnen hanteren en oplossen. Dat laatste gebeurt niet, want jij blijft door je actieve toestand het gevaarsignaal uitzenden. Je stresssysteem blijft dus aan staan.

Een van de hormonen waar je dan continu een beroep op doet is cortisol. Cortisol is een van je stress hormonen. Het werkt bij stress samen met een ander stresshormoon: Adrenaline. Adrenaline is belangrijk voor de start van de stressreactie en cortisol is het stopsignaal daarvan. Cortisol is het hormoon dat dus voor de oplossing moet zorgen. Cortisol zorgt zo voor rust.

Dit stresssysteem is gemaakt voor kortdurende gevaren: er komt een tijger binnen of je moet abrupt remmen voor een rood stoplicht. Dat zijn acute stressprikkels. Daar is het systeem perfect voor gemaakt. Het gaat aan en even daarna, als het gevaar geweken is, gaat het weer uit. Cortisol heeft dan haar werk gedaan en alle hormonen komen weer tot rust.

Teveel stress geeft cortisol problemen

Dat werkt dus niet zo bij voortdurend gevaar (chronische stress). Dan blijft onder andere cortisol in grote hoeveelheden aanwezig in de bloedbaan. Dat merk je bijvoorbeeld aan het volgende:

  • je voelt je moe maar opgedraaid (je kunt niet meer echt tot rust komen)
  • je kunt niet meer stoppen met piekeren, je voelt je onrustig of nerveus
  • je hebt moeite om in slaap te komen
  • om 22.00 uur ’s avonds heb je ineens veel meer energie en kun je er weer tegen
  • je gewicht neem toe en dan vooral rondom je middel (het bekende zwembandje)
  • je hoofd doet het niet meer zo goed (je geheugen laat je vooral onder druk in de steek)
  • je libido is ver te zoeken

Cortisol blijft zo hoog in de bloedbaan omdat het haar signaal wil doorgeven aan de cellen. De oplossing moet namelijk op celniveau in gang gezet worden. Om dat signaal te kunnen horen hebben cellen receptoren voor cortisol. Als cortisol op die receptor gaat zitten, dan komt het signaal door en kan de cel gaan werken aan de oplossing. Het probleem bij continu teveel cortisol in de bloedbaan is alleen dat de cellen ‘horendol’ worden van alle cortisol die steeds maar haar boodschap wil doorgeven. De cellen gaan zich hiertegen beschermen door hun receptoren uit te zetten. Ze worden ongevoelig voor cortisol. Dat noemen we cortisolresistentie. En dat is dus echt waardeloos, want dan heb jij een hele boel cortisol om de stress uit te zetten en je cellen luisteren er niet meer naar. Het gevolg is dat jouw stressreactie niet tot rust kan komen.

Als deze cortisolresistentie te lang duurt, dan krijg je kalm aan klachten die horen bij te weinig cortisol. Dat kun je merken aan:

  • je voelt je moe en opgebrand
  • slapen helpt niet meer echt tegen je vermoeidheid
  • met name in de ochtend en in de middag tussen 14.00 en 17.00 uur ben je heel moe
  • koffie is echt nodig om de dag door te komen
  • je bent emotioneel, alles is je teveel en je ziet alles veel zwaarder in dan vroeger
  • je bent heel snel geïrriteerd
  • je bent ineens heel vatbaar voor infecties (griep, verkoudheden)
  • je hebt allerlei onverklaarbare spijsverteringsklachten
  • je libido is compleet verdwenen

Cortisol problemen aanpakken

Alles bij elkaar genomen snap je natuurlijk wel dat het zaak is om dit te voorkomen. Want echt blij word je niet van al dit soort klachten. Gelukkig kun je zelf heel veel doen om je gevoeligheid voor cortisol te vergroten en zo de cortisolresistentie oplossen. En dan…. kan cortisol haar boodschap weer doorgeven aan je cellen, dan de hoeveelheid cortisol in je bloedbaan omlaag en kan er rust komen. Dan moet je natuurlijk ondertussen ook iets aan je leefstijl gaan doen hè, want als jij maar door blijft ‘jakkeren’ dan wordt het voor je lijf wel heel erg moeilijk om tot rust te komen. En rust is zo belangrijk voor herstel van het lichaam en je geest.

Een van de dingen die je zelf kunt doen en dat echt super goed werkt is skin-to-skin contact. Daar heb ik eerder al een blog over geschreven. Verder is yoga en meditatie bij uitstek geschikt om cortisol tot rust te brengen, maar ook lekker wandelen in het bos. Het is misschien best even zoeken wat voor jou het beste werkt om tot een rustiger tempo in het leven te komen en zo ook rust in je lijf en hoofd te vinden. In onze maatschappij waarin alles steeds sneller en vluchtiger lijkt te gaan, is het denk ik een continu proces van bewustwording. Hoe voel ik me eigenlijk? Kan ik nog ontspannen? En zo nee, wat ga ik dan anders doen?

Cortisol ontregelt je hele hormoonhuishouding

Inmiddels heb ik daar best aardig mijn weg in gevonden. En dat is belangrijk, want de productie van cortisol gaat altijd voor op de productie van je andere hormonen. Dat is natuurlijk logisch, want gevaar moet altijd eerst afgewend worden. Maar als de productie van cortisol overuren draait, dan geeft dat dus problemen met je geslachtshormonen, je schildklierhormonen en je bloedsuikerspiegel hormonen. Daarom zie je bij cortisol problemen klachten in de menstruatiecyclus, is het libido zoek, krijg je het koud en kom je aan in gewicht.

Wil je weten hoe het eigenlijk staat met jouw hormonen? Download dan mijn GRATIS VRAGENLIJST HORMONEN.

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Waarom minder brood eten een goed idee is en hoe je dat zou kunnen doen

Ken je dat gevoel? Je voelt je al ontzettend lang niet je beste zelf. Je bent moe en dat is je aan te zien. Je hebt allerlei vage en minder vage klachten die maar niet overgaan. En door dat alles ben je er ook niet gezelliger op aan het worden. Als je kijkt naar je vriendinnen of collega’s dan lijken die allemaal te bruisen van de energie en overal voor in te zijn. En jij…. jij zou dat ook wel willen.

Zes jaar geleden was dat de plek waar ik stond. En ik besloot dat het genoeg was.

Het was tijd om iets anders te gaan doen

Ik had genoeg van al die lichamelijke klachten waar niemand een antwoord op leek te hebben en die mij er elke dag weer aan herinnerden dat er iets niet okay was. Ik was er klaar mee om altijd moe te zijn en niet te begrijpen waarom. En dat bleke snuitje met die donkere kringen onder mijn ogen was ik ook meer dan zat. Ik voelde me aan het einde van de dag net een uitgeknepen vaatdoek en dat was niet mijn idee van “Je bent jong en je wilt wat!”. Het was tijd om iets anders te gaan doen. Want wat ik wel heel goed begreep, was dat als ik iets anders wilde, dat ik dan iets anders moest gaan doen. Ik moest het heft in eigen hand nemen en zelf aan de slag gaan met mijn gezondheid. En ik ben tot op de dag van vandaag zo ontzettend trots en dankbaar dat ik dat heb gedaan. Want wat heeft me dat veel opgeleverd.

En juist omdat het me zoveel mooi’s heeft opgeleverd, wil ik heel graag met je delen wat het belangrijkste is geweest dat ik anders ben gaan doen. Ik wil je laten zien hoe jij dat ook kunt doen om op een betere plek met je gezondheid te komen. Het is mij gelukt en dat gaat jou ook lukken als je besluit dat het jouw tijd daarvoor is.

Stoppen met brood eten was de sleutel

Verreweg dé belangrijkste aanpassing die ik heb gedaan is het veranderen van wat ik eet. Ik ben gestopt met het eten van brood. En haak nou niet meteen af. Veel mensen denken dat geen brood eten ingewikkeld is en niet is in te passen in hun drukke leven. Dat is echt niet zo. Natuurlijk moet je even wennen en zoeken in het begin, maar als je het een beetje voorbereid en overdenkt is het veel simpeler dan je zou verwachten. Belangrijker nog, en dat zie ik in mijn praktijk bijna standaard, is dat heel veel klachten verminderen als je minder of geen brood eet. En dat geldt ook als je denkt dat je geen last hebt van brood. Als ik een euro kreeg voor elke keer dat ik hoor van mensen die geen last dachten te hebben van brood, dat hun buik veel beter aanvoelt nu ze het niet meer eten en dat ze minder klachten hebben….. Maar goed.

Hoe je dat doet: minder brood eten

Wat nou als je:

  • 1 broodmaaltijd per week uitkiest en die verandert? Op dat moment eet je geen boterham, maar een maaltijdsalade. Hoe je van je salade een maaltijd maakt, kun je in deze blog lezen. Kies een dag dat je tijd genoeg hebt om je eten te maken en op te eten.
  • de boterhammen die je wel eet anders belegd? Dus niet een plak kaas of een lik sandwichspread (of erger nog: chocoladepasta), maar je belegt je boterham rijkelijk met van alles dat jouw lichaam echte voedt: gerookte zalm of gerookte makreel, avocado, tomaat, rucola, komkommer, een dot zelfgemaakte mayonaise. Kortom, gezonde vetten en eiwitten en vooral ook groenten. Als je je boterham zo belegd, dan heb je minder brood nodig in die maaltijd. Dat scheelt al weer 😉
  • een restje van de avond ervoor als lunch eet? Je maakt de avond ervoor een extra grote portie en warmt die de dag erna op. Simpel, snel klaar en voedzaam. Oh ja, en zonder boterham 😉

En als je nu bedenkt dat je eigenlijk best wel wilt proberen om helemaal geen brood meer te eten, dan kan het handig zijn om:

  • een aantal maaltijdsalades te verzinnen (of op te zoeken) die je lekker vindt en waar je tot je avondeten op vooruit kunt. Deze wissel je dan af. Zo heb je voldoende variatie en hoef je niet elke keer het wiel uit te vinden. Denk er dan wel aan dat je voldoende gezonde vetten in je salade doet, want dan kun je er lekker lang op vooruit.
  • te werken met een seizoensmenu. Een seizoensmenu is een weekmenu voor dat seizoen waarin je opschrijft wat je die week wilt eten. Dat scheelt enorm veel tijd in het verzinnen wat je nu weer moet eten en maakt het ook makkelijk om boodschappen te doen, want je lijstje is elke week ongeveer hetzelfde.
  • te bedenken wat je gaat doen als je plotseling in een situatie terecht komt waarin je even niet kunt eten wat je gepland had en je dus moet improviseren. Hoe voorkom je dat je dan naar een boterham grijpt? Als je een ‘noodplan’ hebt, is het allemaal veel makkelijker.

Wat denk je? Heb ik je hiermee geïnspireerd om eens wat meer te variëren in je voeding en de boterham eens te laten staan? Heb je het idee gekregen dat het misschien ook voor jou wel haalbaar is om wat minder brood te eten?? Ben je nieuwsgierig geworden naar wat dat voor jouw gezondheid zou kunnen doen? Ik hoop het voor je. Probeer het eens een maand en voel wat het met je doet.

Als je (ernstige) klachten hebt

Let voordat je je voeding gaat aanpassen wel even op het volgende.

Als je nu heel veel (of ernstige) klachten hebt of je bent ziek, dan is het niet verstandig om je voeding aan te passen zonder deskundige begeleiding. Voeding is heel bepalend voor je gezondheid en zeker bij specifieke gezondheidsklachten is voldoende, recente kennis van de effecten van voeding op die klachten heel belangrijk. Vind in dat geval een deskundige therapeut die jou kan coachen en begeleiden bij het veranderen van je voeding.

Meer tips…??

Wil je nog meer tips om met succes je voeding aan te passen? Schrijf je dan in om mijn gratis e-book ‘3 tips om met succes je voeding aan te passen’ te ontvangen. Dat kun je hier doen:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/3-tips-om-met-succes-je-voeding-aan-te-passen/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Eerst moet ik nog…

Regelmatig praat ik met mensen over hoe het met hen gaat. Vaak is dat omdat ze al jaren klachten hebben en daar best wel last van hebben. Als ik ze vraag om een cijfer te geven aan de hoeveelheid last die ze in hun dagelijks leven van die klachten hebben, dan is dat cijfer vaak heel hoog. Ik vraag ze een cijfer te geven tussen 0 en 10, waarbij 0 staat voor helemaal geen last en 10 voor zoveel last dat ze er eigenlijk niet mee verder kunnen zo. Dat is nog al wat, niet? “Er niet mee verder kunnen zo….” Meer dan eens geven mensen de impact van hun klachten op hun leven een 8 als score. Best fors als je het mij vraagt. En wat me dan het meest verbaast is, dat als ik ze dan vraag of we daar samen eens wat aan zullen gaan doen, een grote groep mensen dan zegt “Ja dat zou ik nou heel graag willen, maar eerst moet ik nog…” en dan komen er allerlei redenen waarom het nu niet kan om met hun klachten aan de slag te gaan. Waarom het nu hun tijd niet is.

… en pas daarna ben ik zelf aan de beurt

Die redenen kunnen heel plausibel zijn en ze klinken meestal heel logisch. Als ik ze mag samenvatten, dan komen ze er in de kern op neer dat er nog eerst iets anders ‘moet’ voor ze zelf aan de beurt zijn. En op zichzelf snap ik dat ook nog wel. Het leven dat wij leven is hectisch en dynamisch. Je holt vaak van hot naar her en veel mensen houden de boel maar net op de rit. Om dan ook nog eens met je voeding en leefstijl aan de slag te gaan, klinkt als net een brug te ver. Begrijpelijk toch?? Of misschien niet….

Als je nu een klein beetje afstand neemt en nog eens leest wat hiervoor staat, dan zeggen deze mensen eigenlijk tegen zichzelf: “Jij bent op dit moment niet het belangrijkste in mijn leven. Eerst moet jij nog….”. Ze zetten zichzelf opzij voor iets of iemand anders. Het is een beetje als zitten in een vliegtuig waar de cabinedruk wegvalt en waarbij je er dan voor kiest om eerst alle mensen om je heen te helpen met het opzetten van hun zuurstofmasker voor je er zelf een pakt. Heel attent van je allemaal, maar je gaat er zelf aan onderdoor. Niet voor niets zegt de stewardess voor vertrek van het vliegtuig dat bij het wegvallen van de cabinedruk de zuurstofmaskers beschikbaar komen en dat je dan eerst je eigen masker op moet zetten voor je de mensen om je heen daarmee gaat helpen. Je kunt namelijk alleen goed voor je omgeving zorgen als je eerst goed voor jezelf hebt gezorgd. Pas dan ben jij namelijk op je best en kun je het beste geven aan iets of iemand anders.

En als dat moment nou niet komt?

Bovendien vraag ik me af of je bij deze manier van naar jezelf kijken wel ooit zelf aan de beurt bent. Want is het niet zo dat er altijd wel iets is dat eigenlijk net een beetje in de weg zit in je leven of onhandig uitkomt? Een ziek familielid, een vakantie die aanstaande is, een ontwikkeling op je werk, een te druk leven, noem het maar op. Dat heb je nu, dat heb je volgende maand, dat heb je volgend jaar. Als je dat steeds voor laat gaan op aandacht geven aan de signalen die je lichaam je geeft, wordt het dan niet steeds moeilijker om alle ballen in de lucht te houden? Krijg je dan niet steeds meer klachten waar je dan geen tijd voor hebt om iets aan te doen? En doe je jezelf daarmee niet ontzettend tekort?

Het is vaak makkelijker te doen dan je denkt

Je moet ook niet vergeten, dat ‘je voeding en leefstijl aanpassen’ vaak ook veel ingewikkelder  klinkt dan het is. Het is lang niet altijd groots en meeslepend. Binnen de kPNI hebben we niet voor niets de slogan ‘In de kleinste verandering zit vaak het grootste verschil’. Meer dan eens heb ik gezien dat dit in de praktijk zo werkt. En als er wel grotere dingen nodig zijn en je inderdaad je voeding en leefstijl wat meer moet gaan aanpassen, dan is het meestal goed mogelijk om eerst een ‘quick win’ in te zetten. Dat is iets redelijk kleins dat al snel positief effect heeft en waardoor er ruimte komt om aan de ‘slow win’, de voeding en leefstijl oplossing, te werken. En dat doe je natuurlijk niet alleen. Daar help ik je dan bij. Klinkt het zo al weer meer haalbaar? Want dat is het in bijna alle gevallen ook, als je maar bereid bent om te kijken naar hoe het wel kan en bereid bent om jezelf iets meer op de agenda te zetten.

Samen ‘sparren’ over hoe het wel kan?

Ik weet dat het kan en gun het jou ook. Dus heb jij al jaren allerlei klachten waar je heel graag vanaf wilt en wil je eens met mij sparren wat er mogelijk is? Meld je dan aan voor een GRATIS sessie. Dat kun je doen via onderstaande link. Dan kijken we meteen naar hoe het binnen jouw drukke leven past om met deze klachten aan de slag te gaan. Als je gaat denken in mogelijkheden, dan liggen de mogelijkheden vaak echt voor het oprapen. Je moet ze alleen nog even zien.

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/

Waarom knuffelen zorgt dat je beter omgaat met stress

Kort geleden gaf ik een lezing bij een hele leuke yogastudio. Na afloop sprak een van de deelnemers mij aan. Ze vertelde dat ze vorig jaar ook bij een lezing van mij was geweest. Daar had ik iets verteld dat ze meteen was gaan uitproberen en dat had haar leven totaal veranderd. Ze straalde er helemaal bij toen ze het me vertelde. Door haar realiseerde ik me weer hoe simpel iets veranderen in je leefstijl kan zijn en wat een enorm positieve impact dat kan hebben. Daarom wil ik wat zij in die lezing een jaar eerder had opgepikt en zo succesvol was gaan inzetten in deze blog ook met jou delen. Want hoe fijn zou het zijn als ook jij op een hele fijne en simpele manier fors beter om kunt gaan met de stressvolle dingen die je tegenkomt in je leven? Zou dat wat zijn voor je?

Bij stress gaat je aanpassingssysteem aan

Laten we eerlijk zijn… ieder ervaart in meer of mindere mate wel eens (of regelmatig) stress. Dat is ook helemaal niet erg. Ons lichaam heeft daar een prachtig systeem voor. Meestal wordt dit systeem je ‘stresssysteem’ genoemd. Binnen de kPNI noemen we dat systeem liever ons ‘aanpassingssysteem’. Dit systeem zorgt er namelijk voor dat jij in reactie op de stress die je ervaart iets anders gaat doen en wel datgene dat er voor zorgt dat de stress weer kan oplossen.

Als je dit systeem je ‘aanpassingssysteem’ gaat noemen in plaats van je ‘stresssysteem’ dan voelt dat ook al veel beter als je merkt dat het aangaat. En geloof me, dat merk je….. Iedereen kent wel dat onrustige, opgejaagde gevoel dat gepaard gaat met stress. Dat is je aanpassingssysteem dat is aangegaan. En stel je nu eens voor, dit systeem gaat aan en jij zegt (onbewust) tegen jezelf “mijn stresssysteem staat aan”…. daar word je toch spontaan bang van…. Je voelt de spanning al stijgen…. “Oh jee, mijn stresssysteem gaat aan. Dat is niet goed.”. Terwijl als je dit systeem je aanpassingssysteem noemt, dan voelt het bijna als iets geruststellends dat het aangaat. Je weet dan dat je lichaam bezig is om de stress op te gaan lossen. Zelf vind ik dat een veel betere plek om te zijn. Maar goed….

Het hormoon Cortisol moet de stress gaan oplossen

Je aanpassingssysteem gebruikt twee belangrijke hormonen om de stress aan te pakken. Dat zijn je stresshormonen adrenaline en cortisol. Adrenaline zorgt ervoor dat je aanpassingssysteem geactiveerd wordt. Cortisol is het hormoon dat moet gaan zorgen voor het uiteindelijk uitzetten van je aanpassingssysteem als de stress is opgelost. Cortisol is je oplossingshormoon. Dat gaat ervoor zorgen dat je een oplossing vindt voor datgene waar je voorstaat en dat de stressreactie (die we dus de ‘aanpassingsreactie’ noemen ;-)) tot rust komt. En als dat gebeurt dan voel jij je daarna weer lekker zen.

Cortisol kan alleen maar voor die oplossing zorgen als het haar boodschap kan doorgeven aan jouw cellen. Zo werken hormonen. Het zijn boodschapperstoffen die hun boodschap aan de cel doorgeven. De cel gaat met deze boodschap vervolgens aan de slag. Om boodschappen van hormonen te kunnen ontvangen hebben cellen receptoren aan de buitenkant op hun celwand zitten. Elk hormoon heeft in principe zijn eigen receptor. Het hormoon past op die receptor als een stekker in het stopcontact. En als die match goed is, dan wordt het signaal doorgegeven.

Huid-op-huid contact zorgt dat cortisol haar werk beter kan doen

Om goed met stress om te kunnen gaan is het dus belangrijk dat je cellen voldoende receptoren hebben voor cortisol en dat deze ook goed werken. En vooral dat eerste kun je heel makkelijk beïnvloeden door het hebben van lichamelijk contact op een manier die voor jou heel erg fijn is. Ik heb het dan niet over seksueel contact. Dat kan natuurlijk ook heel fijn zijn, maar zorgt niet voor meer receptoren voor cortisol. Het gaat nu dus over niet-seksueel lichamelijk contact. Binnen de kPNI noemen we dat skin-to-skin contact. Huid-op-huid contact dus. Maar let op: alleen als het voor jou ook heel fijn aanvoelt.

Wat ik de dame uit het begin van mijn blog had verteld en wat ze met succes was gaan doen was het volgende. Als je een partner hebt waarmee je het fijn vindt om ook lichamelijk contact te hebben, ga dan de komende 30 dagen eens elke dag een half uur lepeltje-lepeltje liggen (zonder kleren aan) met je partner. Het is niet de bedoeling dat daar op dat moment seksueel contact van komt. Blijf gewoon lekker samen liggen en geniet van het huidcontact, van de warmte van degene waar je van houdt, van het samen liggen. Huid-op-huid contact doet van alles voor je, maar in ieder geval zorgt het dus voor een toename van het aantal receptoren voor cortisol. De dame in kwestie was het gaan uitproberen en was er niet meer mee gestopt. Het had haar leven en dat van haar man compleet veranderd. Ze vertelde me dat ze allebei zoveel minder stress ervaren en veel relaxter door het leven gaan nu. Dat is toch geweldig?!

Wat denk je? Is het iets om uit te proberen??

Vragenlijst hormonen | Hoe staat het eigenlijk met die van jou?

Cortisol is natuurlijk niet het enige hormoon dat je hebt. Je hebt er veel meer en ze zijn allemaal heel belangrijk voor je gezondheid en welbevinden. Vooral vrouwen ervaren dat waarschijnlijk regelmatig. Ben je na het lezen van deze blog nu heel benieuwd hoe het eigenlijk met jouw hormonen staat? Vraag dan de vragenlijst hormoon aan. Dat kun je hier doen:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/vragenlijst-hormonen-hoe-staat-het-eigenlijk-met-die-van-jou/

Altijd honger….

Een aantal jaren geleden had ik altijd honger. Ik at als een bootwerker (terwijl ik een kantoorbaan had). Ik at 8 keer per dag, waarvan 3 keer per dag een flinke maaltijd. Ik at bijna altijd voor het slapen gaan nog 2 boterhammen, omdat ik om 22.00 uur ’s avonds gewoon weer honger had. Het enige moment op de dag dat ik geen honger had, was in de eerste 2 uur dat ik gegeten had. Ik ging dan ook nergens heen zonder dat ik iets van eten in mijn handtas had zitten: een banaan, een plak peperkoek, een pakje sultana’s. Maar om nou te zeggen dat ik me bij dit alles heel goed bij voelde….

Continu ‘grazen’

Gek genoeg zag (en zie) ik om me heen ook heel veel mensen de hele dag door van alles eten. Tussendoortjes waren (en zijn) soort van ‘de maat’ geworden. Een beetje fruit, een handje nootjes, een koek bij de koffie en om 16.00 uur ’s middags een kopje ‘nep-soep’. Herkenbaar….??

Omdat je het zoveel om je heen ziet, kun je denken dat het dus heel normaal is. Als je kijkt naar hoe je lichaam werkt, dan is het dat alleen niet en is continu eten onverstandig. Als je namelijk elke 2-3 uur honger hebt terwijl je wel voldoende eet en je niet zonder een tussendoortje kunt, dan is dat een teken dat je bloedsuikerspiegel ontregeld is. Je bloedsuikerspiegel is de hoeveel glucose in de bloedbaan. Die moet tussen een hele smalle bandbreedte blijven, omdat teveel of te weinig bloedsuiker gevaarlijk is. Een ontregelde bloedsuikerspiegel voelt niet alleen slecht, het is ook niet goed voor je lichaam. Het kan bijvoorbeeld leiden tot allerlei spijsverteringsklachten en uiteindelijk tot Diabetes Mellitus type 2. En daar hebben best veel mensen in onze maatschappij last van…..

Waarom minder vaak eten lastig kan zijn

Het is voor je lijf veel beter als je maar 3 keer per dag eet. Voor veel mensen is dat heel erg lastig. En dat snap ik wel als ik kijk naar wat ze eten. Er worden heel veel snelle en lege koolhydraten gegeten: pasta, brood en rijst zijn daar veel gebruikte voorbeelden van. Het probleem met deze voeding is dat ze wel heel snel energie geven, maar ook heel snel ‘op’ zijn. Je verteert ze snel en dan heb je weer honger. Bovendien zorgen ze voor een snelle stijging van je bloedsuikerspiegel. Je alvleesklier gaat in reactie hierop direct zorgen dat die grote hoeveelheid glucose in je bloed opgenomen wordt in je cellen, zodat de bloedsuikerspiegel binnen de bandbreedte blijft waarin die hoort. Daarvoor maakt de alvleesklier insuline aan. Het is een prachtig systeem.

Als je echter vaak lege koolhydraten eet en/of meer dan 3x per dag eet, dan wordt de kans dat je alvleesklier na het eten teveel insuline aanmaakt steeds groter. Als dat gebeurt, dan wordt er teveel glucose uit je bloed gehaald. Het gevolg is dat jij 2 uur na je maaltijd een hongersignaal krijgt, terwijl dat eigenlijk op basis van je daarvoor hebt gegeten niet klopt. Je hebt niet echt honger. Je bloedsuikerspiegel is gewoon gevaarlijk laag en het hongersignaal zorgt ervoor dat jij iets gaat eten waardoor die bloedsuiker weer gaat stijgen. Zo wordt de balans wel even herstelt, maar het nieuwe eten zet de alvleesklier weer aan tot de productie van insuline. Je voelt hem wel toch?? Het wordt een vicieuze cirkel.

Oplossen door anders te eten

Heb je hier last van en wil je dat oplossen, dan zul je dus je voeding moeten veranderen. Je zult minder vaak lege, snelle koolhydraten moeten eten en meer voedende voeding moeten eten. Dat betekent meer groenten, een passende hoeveelheid eiwitten (uit een goede bron, dus niet uit de intensieve veeteelt) en voldoende gezonde vetten. Je voeding zo aanpassen kan in het begin best lastig zijn. Zeker omdat de meeste van ons zo weinig weten over voeding. Op de basis- of middelbare school wordt er nauwelijks iets over verteld. Hoe zou je het ook moeten weten?

Je zou eigenlijk meer moeten weten over welke soort voeding we hebben en wat de functie daarvan is in je lijf. Als je dat namelijk weet, dan is het al veel makkelijker om een voor jou voedende maaltijd te maken en om je valse hongersignalen een halt toe te roepen. En dat, gaat heel veel goeds doen voor je gezondheid. Dat heb ik inmiddels zelf mogen ervaren. Ik eet nog maar 2-3 keer per dag en heb tussen de maaltijden door geen honger meer. Ik heb veel meer energie en allerlei klachten die ik had zijn verdwenen. En in mijn tas tref je geen eten meer aan ;-).

Meer weten hierover?

Herken jij je in wat ik hier met je deel en wil jij ook ontdekken hoe je door je voeding (iets) aan te passen meer energie hebt en minder klachten? Meld je dan aan voor de Inspiratiesessie ‘Meer energie en minder klachten door andere voeding’. Dan leer ik je meer over welke voeding je lichaam nodig heeft en hoe je op een meer voedende manier tegen eten aan kunt kijken. Je krijgt een basisplan voor het opbouwen van je maaltijden en een voedingsmiddelenlijst waarmee je helemaal ‘los’ kunt gaan en je lichaam ondertussen kunt geven wat het nodig heeft. Aanmelden kan hier:

https://www.vanappeltotzeekraal.nl/meer-energie-en-minder-klachten-door-andere-voeding/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Plakpoep en andere ongemakken

Ik val deze keer maar gewoon met de deur in huis: hoe is het eigenlijk met jouw ontlasting? Meer concreet ben ik benieuwd: heb jij plakpoep?

Misschien denk je nu “Wat een rare vraag.” maar je ontlasting is het eindproduct van het verteren van je eten. Hoe het met je ontlasting is zegt dus veel over hoe het met het verteren van je eten gaat. En dat is belangrijk, want je kunt alleen maar voedingsstoffen uit je eten in je lichaam opnemen en gebruiken als je dat eten goed hebt verteerd. Voor de hoeveelheid energie die je hebt en daarmee voor je gezondheid is dus het super belangrijk dat je niet alleen gezond eet, maar ook dat je dat eten goed verwerkt en opneemt. Daarom wil ik het toch even met je over je ontlasting hebben en dan met name over plakpoep.

Mijn ontlasting is normaal…

Voor veel mensen is het praten over hun ontlasting iets ongemakkelijks; iets waar ze zich misschien wel een beetje bij schamen. Ik merk het in ieder geval in mijn praktijk als ik mensen vraag hoe hun ontlasting is. Ze beginnen een beetje te draaien op hun stoel, grinniken wat en zeggen dan heel vaak ‘normaal’. En daar begint het dan. Want wat is normaal? Uit de verschillende antwoorden die mensen mij geven op deze vraag is mij heel erg duidelijk geworden dat ‘normaal’ voor iedereen anders is.

Er zijn mensen voor wie het heel normaal is om maar eens in de 3 à 4 dagen te ontlasten en er zijn er die dat 3 à 4x per dag doen en normaal vinden. Er zijn mensen die een halve rol toiletpapier nodig hebben (en dus plakpoep hebben). Dat is hun normaal. Of ze moeten na elk toiletbezoek de wc borstel gebruiken om de sporen van hun activiteiten weg te poetsen (eveneens een signaal van plakpoep). Ook weer normaal….. Geur en kleur zijn ook interessante onderwerpen en vinden we ook normaal. Of een drol meteen onder in de pot zakt (zinkt dus eigenlijk) of dat hij bovenop het water blijft drijven is ook interessant om te weten. Gek genoeg weten veel mensen dat meestal niet te vertellen….

Maar hoe zit het nu? Wat is nu eigenlijk ‘normaal’?

Ontlasting zou eruit moeten zien als een mooie, gladde, diepbruine sigaar die soepel het lichaam verlaat. Je hoeft er niet voor te werken en ook niet te hollen om te voorkomen dat hij voortijdig het lichaam verlaat. Als je een ‘plons-wc’ hebt, je weet wel, zo’n wc waar je ontlasting direct het water raakt (en als gevolg daarvan het water soms je billen – ahum), dan moet een goede, normale drol direct zinken in het water; dus diep onderin de wc pot verdwijnen. Bij zo’n drol heb je geen tot nauwelijks toiletpapier nodig en staat de toiletborstel nutteloos naast je wc.

Als je ontlasting hard is en je moet er moeite voor doen om hem je lichaam uit te krijgen of de ontlasting is juist heel zachter, brijerig en neigt misschien wel naar diarree, dan is dat dus in beginsel niet normaal. Dat kan heel veel oorzaken hebben. Misschien eet je niet genoeg vezels of eet je iets waar je niet tegen kunt. Het kan ook een verstoorde darmflora zijn of parasieten die niet in je darm thuishoren. Of je hebt diarree omdat je iets verkeerds gegeten hebt en je lichaam wil het graag zo snel mogelijk kwijt. Kijk, dat is dan weer wel normaal. En fijn bovendien.

Als je ontlasting blijft drijven op het water onderin je wc en je hebt vaak veel wc papier en de toiletborstel nodig na het poepen, dan is dat een teken dat je je eten niet goed verteert. Ook daar kunnen meerdere oorzaken voor zijn. Misschien maak je niet genoeg verteringsenzymen aan of ben je zo gestresst dat de kringspier die de spijsverteringsenzymen moet toestaan de darm in te gaan helemaal verkrampt is. Dan maak je misschien wel genoeg enzymen aan maar komen ze niet op de juiste plek.

Qua ontlastingsfrequentie is de ‘normaal’ wat meer gevarieerd. Alles tussen 3x per dag tot om de dag 1x is nog normaal.

Ontlasting moet verder een diepbruine kleur hebben. Als je bietjes hebt gegeten dan kan er een meer roodachtige gloed over liggen en als je spinazie gegeten hebt dan zie je soms een ietwat groenigere kleur in het bruin verschijnen. Allemaal prima. Maar in beginsel is een drol dus diepbruin. Hele licht gekleurde ontlasting (stopverf kleur) of bijvoorbeeld hele donkere ontlasting (bijna zwart) is niet normaal en reden om zo snel mogelijk een bezoek aan de huisarts te brengen. Een plotseling veranderend ontlastingspatroon of ineens heel erg afwijkende vorm of kleur van je ontlasting is ook reden voor een spoedig bezoek aan de huisarts.

Nu je dit zo allemaal weet, hoe is het dan met je ontlasting? Is hij daadwerkelijk normaal? Of geeft hij eigenlijk aan dat er iets niet helemaal optimaal functioneert in je lijf en om aandacht vraagt? En als dat laatste het geval is, waar begin je dan?

Vooral als je al jaren last hebt van allerlei lichamelijk of mentale klachten die maar niet overgaan, raad ik je aan om meer te gaan leren over je darmen. Hoe werken ze? Wat hebben ze nodig om dat goed te doen, zodat jij lekker in je vel kunt zitten?

Een goed startpunt is dan mijn gratis e-boek ‘Lekker in je vel zonder darmklachten’. Hierin lees je meer over je darmen, over hoe voeding je darmen kan voeden of schaden en wat je makkelijk zelf kunt doen om je darmen beter te laten werken. Compleet met recepten en links naar interessante blogs die ik over de darmen heb geschreven.

Iets voor jou?

Aanmelden voor het e-boek kan hier: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/lekker-in-je-vel-zonder-darmklachten/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Je voeding aanpassen is net als Mikado

Deze week had ik een mega-interessant gesprek met een potentiële klant. Ze vertelde me dat ze eigenlijk heel graag haar voeding wil aanpassen. Ze merkt dat wat ze nu op regelmatige basis eet vaak helemaal niet zo goed bevalt. Ze wordt er duf van in haar hoofd, heeft last van een ‘after-lunch-dip’ en heeft onrust in haar buik. Daar wil ze graag vanaf. Nou, mooi denk ik dan, want dat kun je vaak allemaal vrij makkelijk aanpakken door anders te eten. Maar nu komt het…..

Ze gaat er niet mee aan de slag omdat ze denkt dat ze het toch niet kan volhouden en dat het allemaal heel ingewikkeld is. En dan denk ik dus niet ‘mooi’…..want het aanpassen van je voeding is bij lange na niet zo ingewikkeld als heel veel mensen om mij heen wel denken. En daar wil ik het toch eens met je over hebben.

Misschien is dit voor jou ook wel een dingetje en houdt het je tegen om in actie te komen en dat is eeuwig zonde! Wat ik hierna met je ga delen, geldt overigens ook voor het maken van voor jou gezondere leefstijl keuzes, of dat nu gaat over meer bewegen, meer naar buiten, op tijd naar bed of andere dingen. Dus lees vooral even door ;-).

Het veranderen van je voeding (of leefstijl) moet je vooral niet groots en meeslepend maken

De eerste stap is wat mij betreft dat je het anders gaan eten of leven in je hoofd niet tot een heel groot iets maakt. Doe je dat wel, dan leg je voor jezelf de lat enorm hoog en zie je overal op voorhand al kansen om te falen. Tja, geen wonder dat je er dan niet aan wilt beginnen! Niemand wil graag falen toch? En ik begrijp wel dat je het zou kunnen doen, heus, maar het is zo jammer.

Ook op voorhand denken ‘dat houd ik toch niet vol’ is niet echt helpend en ook onnodig. Want weet je, als je er aan gaat beginnen op een manier die wel bij jou past en die je goed kunt inpassen in je leven, dan ga je waarschijnlijk merken dat je beter gaat voelen. Dat is super toch? En als je je beter gaat voelen, is het vaak ook veel makkelijker om het ‘vol te houden’. Het gaat dan ook niet meer om ‘volhouden’, want je wilt het gewoon graag doen omdat je je er zoveel beter bij voelt. Het duurt misschien even maar dat nieuwe eet- of leefgedrag wordt je nieuwe normaal en over ‘volhouden’ gaat het dan al lang niet meer. Maar hoe begin je er nu aan?

Zie anders eten of leven als een potje Mikado

Het veranderen van je voeding (of leefstijl) kun je in de meeste gevallen gewoon hetzelfde aanpakken als een potje Mikado. Ken je dat nog van vroeger? Je hebt een bundeltje stokjes met allemaal leuke kleurtjes erop, je neemt ze bij elkaar in je hand, zet ze rechtop en laat ze vallen. Daarna begint het spel van het wegnemen van de stokjes zonder dat je andere stokjes raakt. Iedereen die dit spel eens gespeeld heeft weet: je begint niet met het wegnemen van het stokje dat onderop de stapel bedolven onder andere stokjes ligt. Nee, je begint met de stokjes die helemaal los van alle andere stokjes liggen. Deze stokjes liggen zo voor het grijpen. Je hoeft er niets ingewikkelds voor te doen en je hebt meteen winst. Zo is het ook met het veranderen van je voeding of leefstijl.

Stel je wilt gezonder gaan eten en bijvoorbeeld minder brood eten omdat je merkt dat je daar een ‘after-lunch-dip’ van krijgt of gedoe in je buik. Dan zeg je dus NIET tegen jezelf dat je nooit meer brood mag eten. Daarmee jaag je jezelf namelijk alleen maar schrik aan en komt er een enorme druk op je te liggen. Niet doen! Wat je wel doet, is dat je op een of twee dagen in de week – op de dagen dat het jouw het beste uitkomt – in plaats van brood een salade eet als lunch (hoe je van een salade een maaltijd maakt, kun je hier lezen). Op de dagen dat het minder goed uitkomt, eet je wel een broodmaaltijd maar neem je bijvoorbeeld een snee brood minder en beleg je de andere boterhammen met meer gezonde voeding. Bijvoorbeeld gerookte zalm, avocado, zachtgekookte eitjes, wat rauwkost en misschien wel wat hennepzaad en een lik gezonde mayonaise of pesto. Op die manier heb je wat meer gezonde vetten en eiwitten in je maaltijd en heb je minder brood nodig als bron van energie. En door die gezonde vetten en eiwitten kun je dat brood waarschijnlijk ook wat makkelijker verwerken, in ieder geval blijft je bloedsuikerspiegel zo wat stabieler en is de kans op een ‘after-lunch-dip’ kleiner. Op deze manier heb je al mooie eerste stappen gezet. En op de dagen dat het echt allemaal niet lukt, dan eet je gewoon je boterhammetje met een plak broodbeleg en doe je daar niet moeilijk over.

Neem de tijd om je eten of leven te veranderen

Wat je ook niet moet vergeten is dat je waarschijnlijk al heel lang op een bepaalde manier eet en leeft. Als je daarin andere keuzes wilt maken, dan hoeft dat dus niet ineens allemaal te lukken of perfect te gaan. Neem de tijd om aan de nieuwe dingen te wennen. Je kon toch ook niet ineens vlekkeloos fietsen of schrijven?? Daar heb je ook de tijd voor gekregen en dat is ook gelukt toch? En heb je het er ooit over dat je het niet kunt volhouden om te fietsen of te schrijven?? Ik denk het niet ;-). Zo is het ook met anders eten en gezondere leefstijl keuzes maken. Neem er de tijd voor. Vier je successen. Borstel jezelf af als je ‘van de wagen valt’ en begin weer fris opnieuw. Een hernieuwde poging gaat altijd makkelijker dan de eerste poging omdat je al ervaring hebt. En voel ondertussen wat het je oplevert op de momenten dat het lukt. Daar zit jouw winst! Daar doe je het voor. En dan zul je zien dat het je steeds vaker lukt om gezonde keuzes voor jezelf te maken en dat het kalm aan een goede gewoonte wordt.

Betekent dat dan dat je nooit meer de mist in gaat? Nee, natuurlijk niet. Als ik naar mezelf kijk dan vind ik het bijvoorbeeld heel lastig om regelmatig bewegen goed voor elkaar te krijgen. Ik neem het mezelf heel vaak voor en begin er enthousiast aan en dan komt er toch de klad weer in. Is dat erg? Nee! Pak ik het dan gewoon weer op? Ja! En dat, daar ben ik echt van overtuigd, kun jij ook. Het is gewoon een kwestie van doen, doen en blijven doen. Net zolang tot het een routine wordt en je er niet meer over nadenkt.

Hoe pak jij dat voor jezelf aan? Welke hulpmiddelen of stappen heb jij gezet in het veranderen van je voeding of leefstijl en hebben je heel erg geholpen? Wil je dat onder dit bericht met me delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.