Leren leven met jouw klachten: moet dat nu echt?

Van je huisarts of specialist heb je te horen gekregen dat je prikkelbaredarmsyndroom, de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa hebt. Je hebt wat algemene adviezen gekregen en wellicht medicatie waarvan je te horen hebt gekregen dat je die de rest van je leven moet nemen. Verder krijg je te horen dat je ermee moet leren leven. Dit was waarschijnlijk niet echt wat je gehoopt had te horen.

Eenmaal thuisgekomen bekruipt je steeds vaker het gevoel: is dit het nu? Moet ik hier echt mee leren leven? Als je het mij vraagt dan is het antwoord hierop: ja en nee.

Prikkelbaredarmsyndroom (PDS) is vaak oplosbaar

Neem nu het predicaat ‘prikkelbaredarmsyndroom’. Het is een diagnose van niks. Het zegt niets meer dan dat jouw darmen gevoelig reageren maar dat de arts niet weet hoe dat komt. Dat is wat mij betreft geen reden om meteen te settelen voor ‘ik moet hiermee leren leven’. In veel gevallen is prikkelbaredarmsyndroom oplosbaar. Wat niet wil zeggen dat het altijd zo is of altijd simpel is.

Prikkelbaredarmsyndroom, zoals ik dat zie in mijn praktijk, is vaak een combinatie van fysieke oorzaken (verkeerde voeding, verstoorde spijsvertering of microbioom, teveel stress en te weinig bewegen) en psychologische componenten (en nee, daarmee zeg ik niet dat PDS tussen je oren zit). Door beide kanten onder ogen te zien en aan te pakken lossen de klachten in veel gevallen blijvend op. Doen ze dat niet, dan zijn ze vaak wel veel meer onder controle en heb je ontdekt wat triggers zijn en hoe je daarmee het beste kunt omgaan. Dat is ook al enorme winst.

Met Crohn en colitis kun je vaak veel beter leren leven

Een auto-immuunziekte kunnen we (nog) niet genezen. Regulier niet en ook ik kan (helaas) niet toveren. In die zin moet je met Crohn, colitis of een andere auto-immuunziekte inderdaad leren leven. De hamvraag is wat mij betreft: hoe leer je zo lekker mogelijk leven met jouw ziekte? Er is namelijk een hele hoop winst te behalen door naast je reguliere behandeling met voeding en leefstijl aan de slag te gaan. Ook deze aandoeningen kunnen zo onder controle komen.

Bij Crohn en colitis (en andere auto-immuunziekten) zie ik in de praktijk hele mooie resultaten met het tijdelijk inzetten van een eliminatie- en provocatiedieet.

Klachten verdwijnen, de ziekte komt in remissie, medicatie kan soms worden afgebouwd en de klant heeft weer veel meer energie.

Uiteraard pakken we dan ook de darmen eens goed aan, zodat deze kunnen helen. Dit is enorm helpend. Tot slot is serieus aandacht geven aan leefstijlfactoren zoals ontspannen, slaap, beweging, verbinding met anderen en de natuur heel belangrijk om een nieuwe, fijne balans te vinden en gewoon lekker te kunnen leven ondanks je auto-immuunziekte.

Het is een proces

Leren leven met je lijf, je ziekte en jezelf is een proces. Een proces dat in onze Westerse manier van leven wat mij betreft veel te weinig ruimte krijgt. De focus ligt te gemakkelijk op een quick fix want ‘we moeten door’….

Dit proces echter wel aangaan, hier tijd, energie en middelen voor vrijmaken en echt ontdekken wat jou voedt en hoe jij fijn leeft is wat mij betreft het meeste waardevolle dat je voor jezelf kunt doen als je chronische darmklachten of een auto-immuunziekte hebt. Het is iets waar je de rest van je leven iets aan hebt.

Meer weten hoe ik dat in mijn Gezonder, energieker en beter in je vel traject doe? Stuur me een berichtje en ik vertel er je graag alles over.

Peulvruchten… slecht idee bij darmklachten of auto-immuunziekte

Peulvruchten staan meer en meer in de belangstelling. En dat snap ik, want er zitten mooie voedingsstoffen in en ze zijn lekker. Toch ben ik geen fan van peulvruchten. Zeker niet voor vrouwen met chronische darmklachten of een auto-immuunziekte. Dat heeft te maken met een aantal dingen.

Peulvruchten zijn geen ideale eiwitbron

Als je het hebt over plantaardige eiwitten, dan worden peulvruchten meestal als eerste genoemd. Het klopt dat er eiwitten in peulvruchten zitten. Toch zijn peulvruchten wat mij betreft niet de beste bron van eiwitten. In dit blog heb ik uitgelegd waarom ik dat vind.

Naast dat peulvruchten ongeveer 2,6x minder eiwitten bevatten dan vlees, vis, kip of eieren, moet je ook nog bedacht zijn op de samenstelling van dit eiwit. Eiwitten bestaan uit aminozuren. Na het verteren van eiwitten neem je deze aminozuren in je lichaam op om bouw- en herstelwerk uit te voeren of hormonen en andere communicatiestoffen te maken. Een mens heeft hiervoor 22 verschillende aminozuren nodig.

Vlees, vis, gevogelte, wild en eieren bevatten deze 22 aminozuren en noemen we dan ook complete eiwitbronnen. Peulvruchten bevatten helaas niet alle 22 aminozuren die een mens nodig heeft. Het is dus een incomplete eiwitbron.

Als je een auto-immuunziekte hebt, dan heb je veel eiwitten nodig. Het is wel zaak om dan die eiwitten te eten die compleet zijn en die je als mens goed kunt verteren. Dan denk ik dus niet aan peulvruchten. Zeker niet als ik nog wat dieper kijk naar de inhoudsstoffen van peulvruchten.

Peulvruchten kunnen de darmwand aantasten

Alle peulvruchten bevatten stoffen die de darmwand kunnen aantasten. Deze stoffen noemen we anti-nutriënten. In peulvruchten gaat het vooral om schadelijke lectines, meer specifiek gaat het om prolamines en agglutanines. Deze kunnen de doorlaatbaarheid van de darmwand verhogen, doordat ze deze wand beschadigen en ontstekingen veroorzaken. Het hangt van je genetische gevoeligheid af hoeveel last je van deze stoffen hebt.

Een van de risicofactoren voor het ontwikkelen van een auto-immuunziekte is het hebben van een verhoogd doorlaatbare darmwand. Ook bij chronische darmklachten speelt de kwaliteit van de darmwand een rol. Het eten van peulvruchten is dan niet handig wat mij betreft.

Een verstoord microbioom ligt op de loer

Prolamines zijn voor mensen niet volledig te verteren. Bovendien verhinderen ze de werking van bepaalde enzymen in de darmen die nodig zijn om ons eten goed te verteren. Het gevolg is dat er teveel onvolledig verteerde voeding in de darmen aanwezig is. Dit voedt onze darmbacteriën en kan door een overvloed aan voeding tot groei van het microbioom leiden. Het probleem daarbij is dat als er vooral veel onverteerde prolamines in de darm zitten, dat dit zorgt voor een scheefgroei van bepaalde bacteriën en daarmee voor een totaal verstoorde samenstelling van het gehele microbioom. Dit kan op zichzelf al zorgen voor een verhoogd doorlaatbare darmwand.

Een verstoord microbioom is nagenoeg altijd een factor bij chronische darmklachten of een auto-immuunziekte.

Wat doe je dan wel bij chronische darmklachten of een auto-immuunziekte?

Wat mij betreft begint het herstel van chronische darmklachten of een auto-immuunziekte altijd met het onder de loep nemen van je voeding. Stoppen met het eten van voeding die de darmen hinderen hun werk goed te doen. Starten met het eten van voeding die de darmen herstellen en echt voeden. Daarover kun je meer lezen in mijn gratis e-boek ‘Lekker in je vel zonder darmklachten’.

Peulvruchten… een goede bron van eiwitten of toch niet?

Steeds vaker hoor ik om me heen dat peulvruchten een goede bron van plantaardige eiwitten zijn. Maar is dat ook zo? Om daarop antwoord te geven kun je naar een aantal dingen kijken.

✔️ Hoeveel eiwitten zitten er eigenlijk in?

✔️ Kun je die eiwitten ook goed verteren?

✔️ En hoeveel gram peulvruchten moet je eigenlijk eten als je er net zoveel eiwitten uit wilt halen als je uit vlees, vis of eieren haalt?

Dus laten we dat in deze blog eens doen.

Hoeveel eiwitten zitten er in vlees, kip, vis of eieren?

Als je kijkt naar de hoeveelheid eiwit in vlees, kip, vis of eieren dan is dat gemiddeld 18,63 gram per 100 gram. Waarbij rundvlees, kip, zalm en garnalen vrij hoog in hun eiwitten zitten met ongeveer 20 gram (afgerond), terwijl eieren maar 12 gram eiwit bevat per 100 gram en kabeljauw ongeveer 17,5 gram. Maar al met al een fatsoenlijke hoeveelheid eiwit per ons.

Hoeveel eiwitten zitten er in peulvruchten?

Als ik 100 gram peulvruchten uit een pot neem, dan zit daar gemiddeld 7,07 gram eiwit per 100 gram in. Waarbij de variatie ligt tussen 5 en 8 gram per 100 gram. Dat is dus een flink stuk lager. Het is zelfs 2,6x zo weinig. Dit betekent dat je in ieder geval 2,6x zoveel peulvruchten moet eten als je vlees, vis of eieren zou doen.

De verteerbaarheid speelt ook een rol

Het punt is alleen dat je niet uitsluitend moet kijken naar de hoeveelheid eiwitten die er in zitten. Je moet ook kijken naar hoe goed je deze eiwitten kunt verteren. Want alleen de eiwitten die je verteert kan je lichaam gebruiken.

De wetenschappelijke maat voor de verteerbaarheid van eiwitten is de ‘protein digestibility corrected amino acid score’. Deze PDCAAS moet op 100 liggen wil een voedingsmiddel volledig in de eiwitbehoefte van mensen kunnen voorzien. De PDCAAS ligt voor vlees, vis en eieren ergens tussen de 92-100, terwijl deze voor peulvruchten ligt tussen 60-75.

Wil je dus je eiwitbehoefte afdekken met peulvruchten, dan moet je dus bovenop de hiervoor weergegeven eiwitverhouding 1,3x zoveel peulvruchten eten dan vlees, vis of eieren.

Een voorbeeld om het te verduidelijken

Stel je eet ’s avonds ongeveer 125 gram vlees, kip of vis, dan krijg je daarmee 23,39 gram eiwit binnen. Omdat er in 100 gram peulvruchten slechts 7,07 gram eiwit zit, moet je dus bijna 430 gram peulvruchten eten voor dezelfde hoeveelheid eiwit [(23,39/7,07) x 100 x 1,3].

Nu weet ik niet hoe het met jouw darmen gesteld is, maar die van mij waarderen zoveel peulvruchten niet. En de meeste van mijn klanten, zo niet al mijn klanten, hebben gevoelige darmen waarbij gasvorming een veelgehoorde klacht is. Stel je geeft die darmen 430 gram bonen, kikkererwten of kapucijners te eten, wat zeggen die darmen dan denk je?

Zijn peulvruchten dus wel of niet een goede eiwitbron?

Het antwoord daarop laat ik aan jou, maar als je kijkt naar de hoeveelheid eiwit die erin zit, de mate waarin we dat eiwit kunnen verteren en het effect van peulvruchten op gevoelige darmen, dan vind ik peulvruchten niet voor iedereen een goede eiwitbron.

En in mijn blog van volgende week ga ik dieper in op de vraag waarom peulvruchten meestal niet zo geschikt zijn bij chronische darmklachten of een auto-immuunziekte. Want er is nog zoveel meer te vertellen over peulvruchten.

De rol van voeding bij Crohn en colitis ulcerosa

Voeding speelt een grote rol bij auto-immuunziekten, zeker bij die auto-immuunziekten die zich manifesteren in de darmen. Ik heb het dan over de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Veel vrouwen die een van deze ziekten hebben voelen dat instinctief ook aan. Het is dan ook heel terecht dat ze in de hoek van voeding op zoek gaan naar een oplossing. Ik durf het nog wel sterker neer te zetten: daar ligt ook een belangrijke deel van de oplossing.

Maar waarom speelt voeding zo’n grote rol en hoe werkt dat dan?

Voeding kan een ontstekingsreactie uitlokken

De reden dat voeding zo’n grote rol speelt bij Crohn en colitis is dat voeding de darmwand kan beschadigen. Schade aan de darmwand zorgt voor activatie van het immuunsysteem op de plek van de schade. Een actief immuunsysteem geeft op de plaats van deze activiteit een ontstekingsreactie. Crohn en colitis zijn ontstekingsziekten van de darmen.

Bij een actieve Crohn of colitis is er dus sprake van een ontsteking in de darmen en een actief immuunsysteem op die plekken waar de ontsteking zich bevindt. Dit actieve immuunsysteem zorgt vervolgens zelf ook weer voor schade ter plaatse van de ontsteking. Deze extra schade houdt het immuunsysteem actief. Zo blijft het vuurtje van de ontsteking aan.

Voeding kan ook helend zijn

De darmwand kan zichzelf herstellen van schade. Om dit te kunnen doen heeft de darm de juiste voedingsstoffen nodig. Die moet jij dus eten. Deze voedingsstoffen zijn onder te verdelen in voeding voor de darmwand zelf, voeding voor de slijmlaag die de darmwand beschermt en voeding voor het darmmicrobioom. En het mooie is…. als je alle voeding eet die deze drie onderdelen van je darmwand nodig heeft, dan ontstaat een positieve spiraal. Want als je bijvoorbeeld je microben in je darm goed te eten geeft, dan gaan zij ook stoffen maken die de darmwandcellen weer energie geven en kunnen herstellen.

Crohn en colitis vragen om voeding die helend is

Als je dit nu weet, dan is het niet zo moeilijk meer om te bedenken dat het dan bij Crohn en colitis heel belangrijk is om een voedingspatroon te hebben dat helend is voor de darmen. Dit betekent dat je niet of nauwelijks voeding eet die de darmwand beschadigt. En al zeker niet in een fase waarin je ziekte opvlamt. Het betekent ook dat je vooral mag focussen op het eten van voeding die helend is voor je darmen. Niet alleen om je darmen te helen, maar ook om ze daarna gezond te houden. Een voedingspatroon rijk aan nutriënten en arm aan anti-nutriënten is dan belangrijk.

Een voedingspatroon op maat werkt het beste bij Crohn en colitis

Nu reageert niet iedere vrouw met Crohn of colitis hetzelfde op voeding. Uiteraard hebben ze allemaal behoefte aan voeding die helend is. Maar de vraag welke voeding schadelijk is, is niet voor iedereen hetzelfde te beantwoorden. Dat komt omdat voeding die de kans op schade aan de darmwand geeft, dat niet bij iedereen hoeft te doen. Zo zijn er vrouwen waarbij de darmwand heel erg reageert op bepaalde noten, terwijl deze noten bij een andere vrouw totaal geen gedoe met de darmwand geeft. Het hangt allemaal af van hoe gevoelig jouw darmen op dat moment zijn voor voeding.

Hoe ontdek je nu wat voor jou werkt qua voeding?

Om deze gevoeligheid in kaart te brengen werkt eigenlijk maar één ding en dat is een eliminatie- en provocatiedieet. Dit is de enige betrouwbare manier om te ontdekken welk voedingspatroon voor jou op dat moment het beste is. Daar schreef ik eerder al deze blog over. Er wordt wel geadviseerd om een voedingsintolerantietest in te zetten, maar deze testen zijn helaas niet betrouwbaar en hebben daarmee niet zoveel zin.

Wat ook niet zoveel zin heeft, is om zelf aan de slag te gaan met het uittesten van individuele voedingsmiddelen.

Dat komt omdat je lichaam pas betrouwbaar aangeeft wat wel en niet voor jou werkt als je eerst alle voeding die de darm kan irriteren uit je menu haalt en de darm wat tijd geeft zichzelf te herstellen. Alleen daarna kan de darm betrouwbaar aangeven aan je welke voeding ze wel en niet tolereert. Het eliminatie- en provocatiedieet doet precies dit. En om te zorgen dat je ondertussen wel voldoende voedingsstoffen binnen blijft krijgen, is hulp van iemand die er verstand van heeft echt een must.

Meer weten?

Benieuwd hoe je met voeding jouw Crohn of colitis aanpakt en hoe ik je daarbij kan helpen? Meld je dan aan voor een gratis Zicht op herstelsessie. In deze online sessie van 30 minuten krijg je zicht op wat mogelijke oorzaken zijn van jouw ziekte en vooral wat er nodig is om je veel beter te gaan voelen. Meer info en aanmelden kan hier:

Voeding voor je darmen: vezels, vezels en vezels….

Als darmtherapeut zie ik natuurlijk bovenmatig veel vrouwen met darmklachten. Dat is te verwachten. Wat opvalt is dat al deze vrouwen er van overtuigd zijn dat ze heel gezond eten. Ze weten dat ze vezels moeten eten. Daarom eten ze volkoren granen. Ook eten ze niet veel suiker en vet. Bovendien eten ze echt wel meer groenten dan de mensen uit hun omgeving en eten ze steeds vaker plantaardige vleesvervangers. Toch hebben ze continu gedoe in hun buik. Hoe kan dat nou?

Volkoren granen zijn een eenzijdige bron van vezels

Het begint er mee dat volkoren granen niet zo’n denderende bron van vezels zijn. In granen zitten namelijk vooral oplosbare vezels. Dat is op zich fijn want deze nemen water op en zorgen zo voor een toename van de ontlasting. Deze ontlasting drukt vervolgens tegen de darmwand aan. De darmwand gaat tegendruk geven en hierdoor wordt de ontlasting door het darmkanaal geholpen richting de uitgang.

Het probleem is alleen dat je voor een goede darmwerking meer nodig hebt.

Je darmmicrobioom heeft verschillende soorten vezels nodig

Voor een goede darmwerking heb je een goed microbioom nodig, zo simpel is het. Voor een fijne en evenwichtige groep huisdieren in je buik (zoals ik het microbioom ook wel eens gekscherend noem) moet je deze microben wel het juiste te eten geven. En dan denk ik niet aan granen.

Granen bevatten naast oplosbare vezels namelijk vooral heel veel zetmeel. Zetmeel is een complexe vorm van suiker. Je eet er dus vooral suiker mee. Jouw eigen gezonde microbioom heeft niet zo veel aan suiker. Jouw microben eten graag vezels en dan wel een specifieke soort, namelijk fermenteerbare vezels. En die zitten nagenoeg niet in granen.

Goede vezels voor je darmen zitten in groenten en fruit

Om je microbioom echt te voeden zul je dus fermenteerbare vezels moeten eten. Die komen vooral voor in groenten en fruit. Met name groenten zijn dan interessant, want die bevatten ook heel weinig zetmeel en zijn dus suikerarm. Dat is een win-win voor je darmen. Alleen red je het niet met ’s avonds een flinke portie groenten. Je zult vaker op de dag groenten moeten eten.

Plantaardige vleesvervangers zijn zwaar op de darmen

En dan moeten we het ook nog even hebben over plantaardige vleesvervangers. Daarover schreef ik al eerder deze blog. Dus als je je hierin wilt verdiepen, lees die dan zeker.

Kort gezegd bevatten plantaardige vleesvervangers vaak veel zetmeel, gluten of peulvruchten. Het klopt op zich dat peulvruchten een goede bron van eiwitten kunnen zijn. Of dat voor jou ook zo is hangt af van hoe goed je ze kunt verteren.

Maar peulvruchten bevatten ook antinutriënten. Dit zijn stoffen die de darmen irriteren of beschadigen. Bovendien bevatten peulvruchten heel veel fermenteerbare vezels. En daar zit nu net de crux.

Je hebt fermenteerbare vezels nodig voor een goed microbioom maar om deze vezels comfortabel te kunnen verwerken in je darmen moet je microbioom op orde zijn.

Is dat niet het geval dan geven peulvruchten vooral heel veel gedoe in de darmen: winderigheid, opgeblazen buik en dunne ontlasting waarbij je vaak wat meer toiletpapier nodig hebt.

Hoe voed je jouw darmen dan wel?

Benieuwd wat je dan wel kunt doen met je voeding om je microbioom te gaan voeden? Download dan mijn gratis e-boek ‘Lekker in je vel zonder darmklachten’.

Goed voor je darmen zorgen en genieten in december

December is een bijzondere maand. Een maand vol drukte, gezelligheid en eten. Voor veel vrouwen is het ook een maand vol stress, gejakker en gejaag om alles op tijd ‘af’ te krijgen. Als je geen spijsvertering hebt van beton, maar eentje die wat gevoeliger staat afgesteld, dan kan december op deze manier een hele lastige maand zijn voor je darmen. Maar met wat kleine aanpassingen komt dat er al heel anders uit te zien.

Vier de feestdagen op een manier die bij je past

Er zijn een heleboel regels rondom de feestdagen. Hoe het hoort, zal ik maar zeggen. Maar wie heeft die regels eigenlijk bedacht en hoe voelen ze voor jou? Sta daar aan het begin van de december maand eens bij stil en vraag jezelf af hoe jij de feestdagen wilt vieren. Wat voelt goed voor jou? En hoe kun je daar zo dicht mogelijk bij komen? Zo haal je er wat druk af en minder stress zorgt voor fijnere darmen.

Zo vier ik de feestdagen klein en knus. Geen toestanden met kerstbomen, het hele huis ingepakt in lichtjes, kerstkaarten schrijven en een 4 gangenmenu bedenken en maken. Ik krijg daar veel te veel stress van. Dus ik houd het klein. Een mooi kerststuk op tafel, wat winterse versieringen her en der in de woonkamer en vooral echte kaarsjes op strategische plekken. En het eten houd ik ook behapbaar, zowel letterlijk als figuurlijk.

Iets lekkers eten zonder buikpijn

In december met alle feestelijkheden eten we veel meer suiker, granen, zuivel en alcohol. Het is lekker, het is gezellig en het kan wel een keertje toch? Voor veel mensen is dat zeker zo, alleen kan ook hier de een veel beter tegen dan de ander. Als jouw buik nou wat gevoeliger reageert op al deze uitspattingen, kies dan net wat gezondere alternatieven. En als je een autoimmuunziekte hebt, blijf dan in ieder geval van de granen en zuivel af.

Kies liever voor een eerlijke, volwaardige maaltijd met een mooi stukje vlees, gevogelte of vis en maak twee mooie groentegerechten. Daar heb je geen granen of zuivel bij nodig. En iets zoets maken voor dessert of bij de koffie, kun je ook prima doen zonder granen, geraffineerde suiker, zuivel en alcohol. Op mijn website staan verschillende recepten voor iets zoets dat ook nog lief is voor je darmen. In deze blog heb ik mooie recepten voor op jouw kerstmenu verzameld.

Een glaasje voor erbij…

En als je dan een glaasje alcohol neemt, kies dan zorgvuldig. Dus liever een glas biologische rode wijn, dan een flinke pul bier. En zet ook een mooie kan met water op tafel waar je wat kruiden, komkommer en iets van fruit in hebt gedaan zodat het water er niet alleen feestelijk uitziet maar ook een lekker smaakje heeft. Citroen, sinaasappel, kaneelstokje en rozemarijn is bijvoorbeeld een mooie en lekkere combi.

Graas niet de hele dag door

Een hele belangrijke manier om in de feestmaand rust in je buik te houden is om niet de hele dag door te eten. Grazen noem ik dat ook wel. Het is zo belastend voor je lijf. Dus blijf ook hier zoveel mogelijk vasthouden aan 3 volwaardige maaltijden per dag en beperk het snoepen tussendoor. Voel eerlijk of je lijf er zin in heeft of dat het meer gewoonte of gezelligheid is. Of verveling….dat kan namelijk ook. Op deze manier beperk je ook de triggers voor je darmen. Wil je toch wat snoepen, doe het dan aansluitend aan je maaltijd.

Ga naar buiten en beweeg

En tot slot, wissel binnen op een stoel zitten eten en drinken ook af met naar buiten gaan en bewegen. Het is een open deur, maar zo belangrijk. Het lichaam in beweging zetten zorgt voor het ontgiften en afvoeren van afvalstoffen. En dat ziet niet alleen op de voeding die je hebt gegeten, maar ook op stressvolle emoties en prikkels die je hebt opgepikt gedurende alle gezelligheid.

Maar bovenal: geniet van een prachtige maand vol liefde, warmte en licht!

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Bij een auto-immuunziekte heb je in je darmen wat te doen.

Auto-immuunziekten gaan gepaard met problemen in de darm. Punt. Ook als de auto-immuunziekte die jij hebt zich vooral afspeelt in een ander orgaan. Denk aan de schildklier (bij Hashimoto of Graves) of de gewrichten (bij reumatoïde artritis). Ook als je ‘normale’ ontlasting produceert. Het kan niet anders. Waarom ik dat zeg, lees je in deze blog.

Wat is een auto-immuunziekte?

Bij een auto-immuunziekte is het immuunsysteem overactief en valt het het eigen lichaam aan. Het onderscheid tussen ‘self’ (jij dus) en ‘non-self’ (virussen, bacteriën etc.) dat het immuunsysteem heeft leren maken raakt vertroebeld. Het gevolg is dat het immuunsysteem gaat reageren op combinaties van aminozuren die normaal in onze gezonde cellen voorkomen alsof deze combi van aminozuren hoort bij een virus of bacterie.

Auto-immuunziekten zijn zeldzaam toch?

Nou nee. Er zijn inmiddels 80 ziekten waarvan wetenschappelijk vaststaat dat ze autoimmuun zijn. Van 100 andere ziekten bestaat een stevige wetenschappelijke verdenking dat ze in hun aard autoimmuun zijn. Dus dat zijn er nogal wat. De meest voorkomende en daarmee ook bekendste auto-immuunziekten zijn de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, coeliakie, Hashimoto, Graves, reumatoïde artritis (RA), psoriasis, het syndroom van Sjögrens, systemische lupus erythematosus (SLE), multiple sclerose (MS) en alopecia.

Belangrijke oorzaken van een auto-immuunziekte

Voor zover nu wetenschappelijk onderkent is er een aantal oorzaken die in combinatie kunnen leiden tot het ontstaan van een auto-immuunziekte. De belangrijkste is een genetische gevoeligheid voor dit soort ziekten. Die is bij vrouwen fors meer aanwezig dan bij mannen. De meeste mensen met een auto-immuunziekte zijn dan ook vrouw.

Die genetische predispositie, zoals dat met een duur woord heet, is pas een probleem als deze wordt getriggerd. Dat gebeurt door een combinatie van omgevings- en leefstijlfactoren én gedoe in de darm. Omgevingsfactoren zijn bijvoorbeeld gifstoffen uit je omgeving. Bij leefstijlfactoren kun je denken aan chronische stress of een zwangerschap maar ook voeding en voedingsgedrag. Deze factoren hebben allemaal een grote impact op de darm. Bij vrouwen met een auto-immuunziekte is er dan ook altijd sprake van een verhoogd doorlaatbare darmwand en een dysbiose. Een dysbiose is een verstoring van het biologisch evenwicht in het darmmicrobioom.

Moet je met een auto-immuunziekte leren leven?

Helaas wordt er regulier nog heel vaak gezegd dat je aan een auto-immuunziekte niets kunt doen anders dan de medicatie nemen en ermee leren leven. En dat is maar deels waar. Ja, we kunnen een auto-immuunziekte nog niet genezen. Vanuit mijn tak van sport is dat niet anders. Ik kan niet toveren. Dus ja, je zult er op een bepaalde manier mee moeten leren leven. De hamvraag hier is ‘op welke manier’? Want er is wel degelijk van alles te verbeteren aan jouw situatie zoals die nu met de auto-immuunziekte is.

Aan een auto-immuunziekte is wel degelijk iets te doen

Uit de beginnende wetenschappelijke literatuur die er nu is en uit de vele praktijkervaringen die er al veel langer zijn, wordt duidelijk dat een combinatie van reguliere zorg (medicatie, onderzoeken, operatie etc.) en aanpassing van je voeding en leefstijl (aangevuld met suppletie) tot heling kan leiden. Ik zie het in mijn praktijk ook. Zeker bij auto-immuunziekten van de darmen zie ik heel snel een forse vermindering van de klachten en/of remissie van de ziekte. Daarmee ben je niet genezen maar heb je wel fors minder gedoe en veel meer energie. Het vraagt wel een investering van jou, maar dan kun je in de meeste gevallen wel weer je leven min of meer leven zoals je dat voor ogen hebt.

Mij toevoegen aan jouw health-team?

Een ding mag dus duidelijk zijn. Met een auto-immuunziekte heb je een team van experts nodig. Zowel regulier als complementair. Want alleen samen en vanuit verschillende invalshoeken krijg jij met je auto-immuunziekte de beste kansen op een zo goed mogelijk herstel. Bij de ziekte van Crohn en colitis zie ik dan ook heel vaak binnen een paar weken dat medicatie al kan worden bijgesteld en wat vermindert. En hoewel dat niet perse het doel is, ervaren mijn klanten dat wel als een hele grote winst.

Benieuwd wat ik kan bieden als onderdeel van jouw health-team? Hoe ik jou kan helpen op weg naar minder klachten en meer energie? Meld je dan aan voor een gratis Zicht op herstel sessie, vul de korte vragenlijst in die ik je stuur en ik neem contact met je op.

Aanmelden kan hier: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/

Laten we samen ontdekken wat er mogelijk is…

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Dé manier om een intolerantie voor voeding boven water te krijgen

“De lijst van dingen waar ik een intolerantie voor heb en die ik dus niet meer kan eten wordt zo langzamerhand wel erg lang. Steeds meer voedingsmiddelen lijken af te vallen. Het zou heel mooi zijn om daar door anders te gaan eten en leven invloed op uit te kunnen oefenen…”

Met deze opmerking kwam ze mijn praktijk binnen. En ze is niet de enige. Heel veel vrouwen lopen rond met een toenemend aantal voedingsmiddelen dat klachten geeft. Het resulteert er uiteindelijk in dat eten iets ingewikkelds wordt, want ze reageren zo goed als overal op na een tijdje.

Dé vraag waar deze vrouwen mee zitten is: ‘Hoe krijg ik zicht op welke voeding wel en niet bij mij past?’. Het is een logische vraag. Om die te beantwoorden moeten we eerst weten om wat voor soort reactie het gaat.

Verschillende soorten reacties op voeding

Er zijn grofweg twee soorten reacties op voeding. De eerste reactie is een allergische reactie. Je bent dan allergisch voor een bepaald voedingsmiddel. Denk aan de welbekende pinda-allergie. Zelfs een spoor van pinda kan dan al serieuze en soms zelfs levensbedreigende klachten geven.

Het kan ook zijn dat je op voeding reageert omdat er sprake is van een intolerantie. Denk bijvoorbeeld aan lactose intolerantie die op latere leeftijd (dus na je 4e levensjaar) ontstaat. Je lichaam reageert dan slecht op zuivelproducten maar van een allergie is geen sprake.

De vrouwen die in mijn praktijk binnenkomen met de vraag waarom ze zo reageren op voeding hebben over het algemeen geen last van een allergie, maar van een intolerantie.

Waarom is het zo lastig om te ontdekken voor welke voeding je een intolerantie hebt?

Bij een allergie is het heel eenvoudig om te ontdekken welk voedingsmiddel de boosdoener is. De reactie ontstaat namelijk meestal binnen 2 uur na het eten van het bewuste voedingsmiddel. Bovendien is de reactie vaak heel duidelijk en fors.

Bij een intolerantie is de reactie vertraagd. Hij ontstaat ergens binnen 1-3 dagen na inname van de voeding. De reactie ook veel meer diffuus. Denk aan allerlei soorten buikklachten, vermoeidheid, gewrichtsklachten, huiduitslag, slaapproblemen etc. Het is dus veel lastiger om boven water te krijgen welk voedingsmiddel de boosdoener is. Daarom denken veel vrouwen bij dit soort klachten aan het doen van een voedingsintolerantie test. De vraag is of dat zinvol is.

Heeft het zin om een voedingsintolerantie test te doen?

Hier kan ik heel kort over zijn. Het antwoord is: nee. Het is niet mogelijk om met een dergelijke test betrouwbaar te achterhalen welke voeding wel en welke geen reactie geeft. Dit blijkt uit recent (2019) wetenschappelijk onderzoek.

Hierin hebben de onderzoekers mensen een voedingsintolerantie test afgenomen. Hieruit bleek dat er geen intoleranties waren. Vervolgens hebben ze deze mensen bekende voedingsallergenen te eten gegeven. Een voedingsallergeen is voeding waarvan bekend is dat veel mensen er een negatieve reactie op krijgen zoals bijvoorbeeld tarwe. En wat bleek? Toen ze met een endoscopie gingen kijken wat er daadwerkelijk gebeurde in het lichaam van de 108 deelnemers zagen ze dat 76 van de 108 deelnemers wel degelijk een negatieve reactie op de geteste voeding had. De onderzoekers concluderen dan ook dat deze testen niet betrouwbaar zijn.

Hoe ontdek je dan wel voor welke voeding je een intolerantie hebt?

Dé gouden standaard voor het identificeren van voedingsintoleranties is het doen van een eliminatie- en provocatie dieet. Een wat…?

Simpel gezegd start je met het uit de voeding halen van alle voeding waarvan bekend is dat deze tot negatieve reacties van het lichaam van een mens kan leiden. Dit is het eliminatie deel van het dieet. Als ik dit doe in mijn praktijk dan zie ik vaak al binnen 2-4 weken gigantisch mooie resultaten, met name bij auto-immuunaandoeningen zoals bijvoorbeeld de ziekte van Crohn of colitis. Het lijf komt tot rust, er is meer energie, klachten nemen af.

Daarna ga je volgens een bepaald protocol de voeding die uit het menu is gehaald een voor een weer herintroduceren. Dit is het provocatie deel van het dieet. En dan geeft het lichaam heel duidelijk aan welke voeding oké is en welke niet. Voeding die niet oké is geeft klachten. Dat deed deze voeding eerder ook al, maar omdat er zoveel ‘ruis’ op de lijn was (je at veel meer voeding die je lijf niet zo tof vindt), kon je het signaal niet zo goed horen. Door de ruis weg te halen met de eliminatiefase hoor je bij de provocatiefase beter wat het lijf te zeggen heeft.

Zo ontdek je dus echt welke voeding wel en niet voor je werkt.

Overigens is het niet zo dat je deze voeding dan nooit meer mag eten. Het is namelijk zaak om vervolgens te achterhalen waarom deze voeding klachten geeft, daar iets aan doen en dan opnieuw te testen of het daarna wel lukt om de voeding die klachten geeft te eten. Vaak is dat zo. Maar met de echte grote triggers voor je darmen zoals granen en conventionele zuivelproducten lukt dat lang niet altijd.

Benieuwd of zo’n eliminatie- en provocatie dieet ook slim is om bij jouw klachten in te zetten? Mail me gerust, ik denk graag met je mee.

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Plantaardige tonijn…. laat dat maar aan je voorbijgaan!

Eerder deze week zag ik een reclame voor plantaardige tonijn. Ik stond meteen ‘aan’. Plantaardige tonijn?? Serieus?!

Nou ben ik niet zo van allerlei vervangers voor volwaardige voeding die er al is. Vleesvervangers, glutenvrije broodvervangers en dan nu visvervangers… meestal wordt het er voor je gezondheid niet beter op. Maar mijn interesse was gewekt.

Helaas was die interesse ook weer snel weg.

Plantaardige tonijn heeft met tonijn weinig van doen

Plantaardige tonijn is een contradictio in terminis. Er is namelijk niets plantaardigs aan tonijn. En er is ook niets ‘tonijn-igs’ aan plantaardige tonijn. Als je kijkt naar de ingrediënten zie je dat meteen:

Tonijn

vs

Water, getextureerd tarwe-eiwit (25%) (tarwe- eiwit (17%), koolzaadolie (2,5%), tarwevezel, tarwebloem, tarwezetmeel), koolzaadolie (2,5%), natuurlijk aroma, aroma, zout, voedingszuur: citroenzuur, verdikkingsmiddelen: guarpitmeel, xanthaangom, kleurstof: ijzeroxide

Plantaardige tonijn is een fabrieksmatig product van vooral tarwe aangevuld met een ongezonde plantaardige olie, smaakstoffen, kleurstoffen en veel zout. De eiwitten in dit product bestaan voor een groot deel uit gluten. Gluten en gezonde darmen gaan niet zo best samen.

Ook qua voedingswaarde is het niet vergelijkbaar

Ook als je kijkt naar belangrijke voedingswaarden/stoffen, dan heeft het met tonijn weinig van doen.

Tonijn (vers) 100 gram

  • kCal: 101
  • eiwitten: 23,7 gram
  • vetten: 0,7 gram
  • koolhydraten: 0
  • omega 3: 0,2 gram
  • omega 6: 0,01 gram
  • natrium: 47 mg

Bron: nevo online richtlijnen RIVM

Plantaardige tonijn 100 gram

  • kCal: 138
  • eiwitten: 15 gram (waarvan een groot gedeelte gluten zijn)
  • vetten: 6 gram
  • koolhydraten: 4,8 gram
  • omega 3: 0,4 gram (8,5 * 5%)
  • omega 6: 1,0 gram (19,8 * 5%)
  • natrium: 1000 mg

Bron: verpakking van het product

Als je de vergelijking maakt dan valt op dat plantaardige tonijn minder eiwitten bevat dan echte tonijn (en daar at je het nu juist voor). Ook  bevat het meer vetten, terwijl de vetzuurverhouding (omega 3 : omega 6) verkeerd is. Om de zaak nog erger te maken, bevat het ook nog eens veel gluten en teveel zout.

Je lichaam vraagt om gezonde, volwaardige voeding. Je weet wel, die voeding die de oma van je oma nog herkent als etenswaar…. Zoals op de afbeelding boven deze blog.

Wat doe je dan wel als je minder dierlijke eiwitten wilt eten?

Ik snap dat je bewuster wilt omgaan met de hoeveelheid dierlijke eiwitten die je eet. Dat je dan op zoek gaat naar een alternatief voor vis, kan ik me ook nog voorstellen. Maar dat alternatief is er al: zeewier en andere algen.

Zullen we dat gewoon eten?

Het is volwaardige voeding waar je lijf iets mee kan en zit vol met gezonde voedingsstoffen voor je brein en je schildklier.

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

De 5 pijlers van heling…

Chronische (darm) klachten aanpakken vraagt om meer dan je voeding onder de loep nemen. Tja, misschien dacht je er met wat aanpassingen in je voeding te zijn…. Mijn ervaring is dat dit lang niet altijd zo is. In de jaren dat ik nu met klanten werk zie ik dat er meer is ‘onder de zon’ van een goede gezondheid. Ik noem het ‘de 5 pijlers van heling’.

1. Voeding

Je lijf heeft de juiste hoeveelheid voedingsstoffen nodig om goed te kunnen functioneren. Die moet jij dan wel eten. Dat red je niet op een menu van vooral granen en zuivel aangevuld met een stukje vlees of vis en wat groenten bij het avondeten. Zeker als je last hebt van chronische klachten, dan moeten er bakken voedingsstoffen in. Die komen uit volwaardige voeding die zo uit de natuur komt en waar niet aan is geknutseld. Dit betekent bij elke maaltijd echte, onbewerkte voeding eten.

2. Ontspanning

Als je niet bij tijd en wijlen ontspant, dan blijft je stresssysteem aan. Je staat dan in de fight/flight modus. Dit kost ontzettend veel energie. Energie die je lichaam gaat weghalen bij organen en systemen in je lijf die voor overleven niet direct noodzakelijk zijn, zoals je spijsvertering en darmen, je hormonen, je huid, haar en nagels. Voor even geeft dat niets, maar op de lange duur ontstaan daar klachten door.

Heling vraagt om het geven van energie aan die delen van je lijf die dat nodig hebben. Daarom moet jij tot rust komen, voelen wat je nu nodig hebt en jezelf dat geven. Meer aandacht voor jezelf, lief zijn voor jezelf en voor jezelf zorgen dus.

3. Slaap

In de nacht reinigt ons glymfatisch systeem (nee, dat is geen typefout) de hersenen van alle toxische stoffen die door het gebruik van je brein ontstaan. Dit maakt je brein weer fris en fruitig om aan een nieuwe dag te beginnen. Wil je af van een brein dat het niet goed doet, dan begint dat dus met aandacht hebben voor een goede nachtrust, zowel in aantal uren als in slaapkwaliteit.

4. Beweging

Bewegen zorgt voor meer diversiteit in je darmflora. Het is noodzakelijk om te ontgiften en zorgt ervoor dat je mentaal beter in je vel zit. Ook krijg je door gepast te bewegen meer spieren. Omdat je verreweg de meeste energie kunt maken in je spiercellen en helen vraagt om energie, is bewegen dus een basisvoorwaarde voor herstel. Uiteraard gaat het hier om bewegen binnen je huidige lichamelijke mogelijkheden, want teveel bewegen is stressvol voor je lijf en dan ga je juist een stap achteruit in je gezondheid door te bewegen.

5. Verbinding

Een onderdeel waar je misschien niet zo aan had gedacht, maar dat wezenlijk is voor heling is verbinding. Hiermee bedoel ik verbinding met jezelf, de mensen om je heen en de natuur. Maar ik denk hierbij ook aan verbonden zijn met iets dat groter is dan jezelf. Het grotere geheel, hoe je dit ook wenst te benoemen.

Helaas schiet dit aspect er makkelijk bij in als je niet helemaal lekker in je vel zit. Het gevolg is alleen dat je nog minder lekker in je vel komt te zitten. Dus ga die verbinding aan, hoe klein ook, en voel wat het met je doet.

En er kan meer zijn…

Uiteraard kunnen er nog andere oorzaken zijn waarom chronische klachten niet oplossen, zoals iets psychologisch of sociaals. Je hebt bijvoorbeeld last van ‘iets’ dat uit je verleden of er spelen lastige dingen op je werk of in je privéleven. Of je hebt voor jezelf een leven gebouwd dat niet meer past bij wie je nu bent. Allemaal dingen waar je om te helen iets mee mag gaan doen. Maar aandacht schenken aan de 5 pijlers van helen maakt dat je deze andere aspecten beter aankunt. Starten met deze 5 is wat mij betreft de basis en van daaruit kijk je of er nog iets anders nodig is.

Welke pijler heeft bij jou meer aandacht nodig?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.