Tag Archief van: orgaanklok

Op uur en tijd eten…

Ik ben opgegroeid met het adagium dat je op uur en tijd wat moet eten. Daarmee werd bedoeld dat er op min of meer vaste tijden werd gegeten. Ontbijten deden we rond zeven uur ’s morgens, lunchen om half een ’s middags en het avondeten stond zo rond half zes te dampen op tafel. Steevast werd er om om half negen ’s avonds nog een kop thee met een koek (ja, heus…) aangeboden bij mij thuis. Het waren onze vaste rituelen; een vorm van houvast in je dag. En ik wist niet beter of dat dit zo hoorde. Ik stond er niet eens bij stil.

Een fors aantal jaren later begon ik me, toen ik al een tijdje op mezelf woonde, bij zo’n beetje alles wat ik deed af te vragen waarom ik dat eigenlijk op die manier deed. Zo kwam ik ook bij het eten op gezette tijden uit. Had ik honger op die momenten? Lang niet altijd. Waarom at ik dan? Omdat het zo hoorde…. au!

Het keerpunt kwam op het moment dat ik me druk aan het maken was over dat ik nu toch echt wel moest gaan eten, terwijl dat eigenlijk niet goed uitkwam op dat moment. Ik hoorde mezelf zeggen, terwijl ik op mijn horloge keek: “We moeten nu wel gaan eten hoor, want het is al half een.” Ik wist niet wat ik hoorde….

Had ik honger?

Nee.

Zonder horloge is gezonder

Dat is het moment geweest waarop ik mijn horloge heb afgedaan en dat nooit meer heb gebruikt. Eten omdat het half een is, terwijl mijn lijf helemaal geen signaal geeft dat ik eten moest vond ik niet oké. Zo wilde ik het niet. Ik werd geleefd door de klok; de externe klok wel te verstaan, niet mijn interne klok. Dat kon niet de bedoeling zijn.

Nog een aantal jaren later, tijdens mijn opleiding tot kPNI therapeut, begreep ik hoe het werkte en waarom het besluit dat ik destijds had genomen om mijn horloge af te doen en niet meer op uur en tijd te eten heel goed was voor mijn gezondheid. Het heeft te maken met je organen en hun eigen ritme; met je interne klok.

Je moet je interne ritme volgen

Het blijkt namelijk zo te zijn dat al je organen werken volgens een eigen, intern ritme. Dat ritme wordt gereguleerd door de interne orgaanklok. Dat is op zich niets nieuws en al jaren bekend. Ik wist het alleen nog niet ;-). Als je al deze organen hun eigen gang laat gaan, dan wordt het alleen een beetje een janboel in je lijf. Organen moeten namelijk met elkaar samenwerken om ervoor te zorgen dat jij als geheel ook een beetje soepel door het leven gaat. Als het ene orgaan dan zijn piek van de dag om twee uur ’s middags heeft en het orgaan waarmee het moet samenwerken heeft die piek om twee uur ’s nachts, tja, dan hoef ik je niet uit te leggen dat je daar last van hebt. Gelukkig zijn de verschillen niet zo extreem EN hebben we een orgaan dat al deze klokken op elkaar afstemt.

De meesterklok zorgt voor een goed intern ritme

Dat orgaan, het is eigenlijk meer een groepje cellen in het midden van je hersenen net achter je ogen, heet de nucleus supra chiasmaticus. Het is onze ‘meesterklok’. Deze meesterklok zorgt ervoor dat alle organen in de pas lopen en in hun ritme netjes op elkaar zijn afgestemd. Zij laat zich leiden door het ritme van dag en nacht. De cellen van deze meesterklok zijn daarom heel gevoelig voor licht en donker. Op basis van de input over licht en donker, die via je ogen binnenkomt, bepalen ze of het dag of nacht is. Daarmee wordt het ritme bepaald. Moet jij natuurlijk wel een beetje in lijn met dat ritme leven en niet midden in de nacht een hoop kunstlicht op je snuitje zetten, want dan raakt de meesterklok in de war.

De meesterklok doet nog iets anders. Hij remt een andere interne klok: de food entrained oscillator (FEO). Het gevolg is dat jouw voedselinname wordt gereguleerd op basis van honger en niet op basis van een vast, opgelegd, extern ritme; het ritme van regelmaat.

Op uur en tijd eten verstoord dit ritme

Ga je nu wel op uur en tijd eten, dan dwing je het lichaam om regelmaat boven het eigen ritme te stellen. De FEO wordt de baas over de meesterklok. Hierdoor raakt het ritme van je interne organen verstoord. Bijvoorbeeld het ritme van de organen die betrokken zijn bij de spijsvertering en daarvoor allerlei hormonen zoals insuline moeten afgeven. Hierdoor kun je niet alleen spijsverteringsklachten krijgen, maar ook serieuze energieproblemen. Het kan er voor zorgen dat je dikker wordt, zonder dat je nu eigenlijk echt heel veel eet. Uiteindelijk kunnen hierdoor zelfs ziekten ontstaan omdat je hele interne evenwicht uit balans is geraakt.

Het ritme laat zich goed herstellen

Gelukkig is je lichaam heel robuust en heeft het een heel groot herstelvermogen. Dit ritme kun je dus, ook als het serieus verstoord is geraakt, weer herstellen. Dat begint bij bewustwording. Heb je honger op de momenten dat je eet? Dat kan natuurlijk en dan is dat meestal een goed teken. Heb je nu meer dan 2 à 3 keer per dag honger, dan klopt er iets niet. Dan is je ritme echt verstoord en is het honger signaal waarschijnlijk niet zuiver. Misschien eet je niet genoeg of niet het juiste? Maar het kan ook zijn dat je hele insulinehuishouding uit balans is. En daar word je uiteindelijk ziek van. Zonde, want je kunt deze vaak heel goed herstellen.

Heb jij hier ook last mee en wil je hier iets aan doen? Meld je dan aan voor een gratis online sessie. Dan kijk ik even met je mee en krijg je zeker 2 tips waar je meteen mee aan de slag kunt.

Aanmelden kan hier: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.