Tag Archief van: PCOS

Insulineresistentie

Insuline…. misschien heb je er al eens van gehoord. Voor ons lichaam is het een heel belangrijk hormoon. Helaas komen problemen met de insulinewerking veel voor. En met name als je lichaam (langdurig) ongevoelig wordt voor insuline, kan dat veel gedoe en klachten geven op allerlei plekken in je lijf.

Deze ongevoeligheid voor insuline noemen we insulineresistentie. Het is een van de belangrijke puzzelstukjes bij chronische klachten en aandoeningen.

De rol van insuline in het lichaam

Insuline speelt onder andere een rol bij het reguleren van je bloedsuikerspiegel. En dat is heel belangrijk. Problemen met de bloedsuikerspiegel komen echter veel voor en geven een hoop klachten. Daarover heb ik al vaker geschreven.

Insuline helpt ook bij de regulatie van je geslachtshormonen en heeft daarmee een rol in de cyclus en het libido. Insuline speelt verder een super belangrijke rol bij het herverdelen van de energie in je lijf, het remt ontstekingen, ondersteunt het bindweefsel en de huid en het helpt bij het reguleren van het immuunsysteem. Allemaal hele belangrijke dingen dus.

Wat is insulineresistentie?

Insulineresistentie is dus, daar begon ik mijn blog mee, de situatie dat een deel van het lichaam ongevoelig is voor insuline. Dit deel van het lijf reageert dus niet meer op insuline. Het gevolg is dat insuline haar signaal dan niet aan de cellen in dat deel van het lijf kan doorgeven. Dat is vrij onhandig. Met name het opnemen van energie in die cellen gaat dan problemen geven. En als een cellen onvoldoende energie hebben, dan krijgen ze uiteindelijk moeite om te overleven.

Insulineresistentie kan ook heel handig zijn

Insulineresistentie is een manier van het lichaam om de beschikbare energie te verdelen over de verschillende organen. Op deze manier zorgt het lichaam ervoor dat bepaalde cellen en organen ongevoelig voor insuline worden en andere niet. Zo kunnen bepaalde organen extra energie opnemen, omdat andere organen dat even niet meer kunnen doen. En dat is handig. Bijvoorbeeld als je een infectie hebt opgelopen en je alle energie naar het immuunsysteem wilt sturen. Ook bij een acute stressvolle situatie is het handig als alle energie naar het stresssysteem gaat. In dit soort acute situaties wil je geen energie verspillen aan dingen die in die situatie niet persé nodig zijn, zoals bijvoorbeeld voortplanten. Daar kan insulineresistentie dus bij helpen.

Maar als insulineresistentie te lang aanhoudt, dan is dat niet meer handig en geeft het problemen voor de betrokken cellen en organen die dan langere tijd geen energie krijgen.

Symptomen van insulineresistentie

Het lichaam geeft meestal vrij goed aan dat er problemen zijn met de gevoeligheid voor insuline. Een aantal daarvan kun je zo zelf, zonder bloedonderzoek, zien.

Bijvoorbeeld als je vooral behoefte hebt aan zoete dingen om te eten. Of je eet altijd als een bootwerker, terwijl je lang niet altijd goed voelt wanneer je genoeg gegeten hebt. Misschien heb je wel honger na het eten of ben je dan juist moe. Ook als je niet zonder dat het klachten geeft een maaltijd kunt overslaan, moet je aan insulineresistentie denken.

Verder zijn allerlei huidklachten een mogelijk signaal. Denk aan acné, skin tags (dat zijn kleine huidkleurige wratjes), afwijkende pigmentatie in de huid en mannelijke beharing bij vrouwen.

Ook hersenklachten kunnen een teken van insulineresistentie zijn. Dan kun je bijvoorbeeld denken aan wisselende stemmingen, moeite om ergens initiatief in te nemen, onrustige gevoelens, concentratieverlies, vermoeidheid en een libido dat zoek is geraakt.

Tot slot speelt insulineresistentie bij een groot aantal ziekten ook een rol. Dat is in ieder geval zo bij diabetes type 2, metabool syndroom of overgewicht. Maar ook bij PMS klachten, PCOS of een hoge bloeddruk moet je aan insulineproblemen denken. En zo zijn er wel meer ziektebeelden te noemen.

Voeding helpt om insulineresistentie aan te pakken

Het veranderen van wat je eet, wanneer je dat doet en ook wanneer je dat even niet doet zijn hele krachtige manieren om de gevoeligheid van je cellen voor insuline te herstellen. Ook bewegen op de juiste manieren en momenten is een heel krachtig instrument.

Benieuwd hoe dat ook jou kan helpen? Meld je dan aan voor een gratis online sessie met mij. Dan kijk ik met je mee en krijg je meteen 2 tips speciaal op jouw situatie gericht.

Aanmelden kan hier: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Basisvoeding voor je hormonen

Ik krijg steeds meer vrouwen in mijn praktijk die last hebben van hormonaal ‘gedoe’. Ze komen met dingen als PMS, PCOS, overgangsklachten of een gebrek aan libido. Ook schildklierproblemen, met name een te traag werkende schildklier, komt best vaak voor.

Als ik met deze vrouwen op zoek ga naar oorzaken van deze klachten, dan zie ik meer dan eens een verstoring in de insuline huishouding. En dat is onhandig, want insuline is een hormoon dat niet alleen je bloedsuikerspiegel regelt, maar ook een groot effect heeft op je hormoonhuishouding in het algemeen.

Je lichaam maakt de hormonen zelf aan

Hormonen moeten door het lichaam worden gemaakt. Dat gebeurt in verschillende organen. Je bijnieren spelen daarbij een grote rol. Zij maken een groot deel van je hormonen, met name de hormonen die je stressreactie reguleren. Andere organen die een belangrijke rol spelen bij de productie van hormonen zijn je eierstokken, vetweefsel, schildklier en huid.

Dat vetweefsel hormonen aanmaakt, is lang niet bij iedereen bekend. Toch kan het bij je dragen van meer gewicht dan je nodig hebt, een reden zijn van hormonale klachten. Helaas zie je dan vaak dat afvallen ook niet goed lukt. Zo houden de hormoonproblemen en de gewichtsproblemen elkaar in stand. Als dat het geval is, moet je op zoek naar een oorzaak die dan op een diepere laag in het lijf zal liggen.

Hormonen worden gemaakt uit voeding

Om hormonen te kunnen maken heeft je lichaam bouwstoffen nodig. Die moeten uit de voeding komen.

Sommige hormonen worden gemaakt uit vetten, meer precies: uit cholesterol. Dat geldt in ieder geval voor je geslachtshormonen oestrogeen, progesteron en testosteron. Cholesterol is dus een belangrijke stof voor het lijf. Het eten van gezonde vetten is dus belangrijk. Bijvoorbeeld sardines, ansjovis en andere vette vissen, maar ook avocado en extra vierge olijfolie.

Vaak wordt er gedacht dat testosteron alleen door mannen wordt geproduceerd, maar dat is niet zo. Ook vrouwen maken testosteron aan. Testosteron is ook een van de bouwstoffen om oestrogeen uit te maken.

Andere hormonen worden gemaakt uit eiwitten. Je schildklierhormoon is daar een voorbeeld van. Het eten van voldoende, zoveel mogelijk biologische eiwitten van dierlijke oorsprong is dan een goed idee. Met name vis, kip en eieren zijn helpend en goed verteerbaar.

Hormonen worden mede gereguleerd door voeding

Hormonen zijn signaalstoffen. Ze geven een boodschap af aan bepaalde delen van je lijf. Om dat goed te kunnen doen, moeten ze in voldoende mate aanwezig zijn: niet teveel en niet te weinig. Als je kijkt naar je geslachtshormonen, dan is een groot gedeelte daarvan in de bloedbaan gebonden aan een bindingseiwit. Het gevolg daarvan is dat die hormonen inactief zijn. En dat is fijn, want dit zorgt er mede voor dat je niet teveel hormoonsignalen krijgt en dus hormoonklachten.

Het hormoon insuline speelt hierbij ook een rol. Als insuline te hoog wordt, dan geeft dit teveel ongebonden geslachtshormonen in je bloed en dat kan gedoe geven. Het is dus belangrijk dat je voeding eet die je insulinespiegel lekker laag houdt. En ook daar komen gezonde vetten en eiwitten om de hoek kijken. Snelle koolhydraten in de vorm van brood, koek, pasta, rijst en aardappels zijn in dat geval zeker niet verstandig. Zij zorgen juist voor een toename van insuline.

De vezels uit groenten en fruit spelen ook een rol bij het reguleren van je hormonen. Dat komt omdat hormonen ook op tijd weer je lichaam uit moeten (via de ontlasting). Dit is een andere manier waarop het lichaam de hormoonspiegel reguleert. Vezels binden die hormonen zodat je ze uit kunt poepen. Dagelijks een flinke wortel eten of regelmatig pastinaak op het menu zetten helpt veel vrouwen om minder last van hun hormonen te hebben. Ook het eten van broccoli en (zelf) gebroken lijnzaad helpt vaak goed.

Voor de schildklier is het juist belangrijk dat er voldoende tyrosine wordt gegeten. Dat zit onder andere in vis, eieren, noten en zaden. Ook selenium en jodium zijn essentieel voor het maken van de juiste schildklierhormonen. Eten uit de zee is dan slim. En eet ook af en toe eens een paar paranoten.

Vul de hormonenvragenlijst eens in

Je zult er van versteld staan hoeveel klachten het gevolg kunnen zijn van een verstoring in je hormoonhuishouding. Als jij allerlei vage (of minder vage) klachten hebt, dan kan het interessant zijn om mijn Vragenlijst Hormonen eens in te vullen. Dan krijg je een idee over mogelijke disbalansen in de verschillende hormonen die belangrijk voor je lijf zijn.

Je kunt de vragenlijst hier vinden: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/vragenlijst-hormonen-hoe-staat-het-eigenlijk-met-die-van-jou/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Alledaagse dingen die je hormonen uit balans kunnen brengen

In de omgeving waarin we leven zijn op dit moment in de tijd nogal wat stoffen aanwezig die onze hormonen behoorlijk in de war kunnen schoppen. Ze veranderen een of meerdere functies van je hormoonhuishouding en hebben zo negatieve gevolgen voor je gezondheid. Niet echt iets om naar uit te kijken……

Je hebt er vast al eens over gehoord of gelezen. Ze worden hormoonverstorende stoffen of – in het Engels – endocrine disrupting compounds genoemd. Ze zitten in en op alledaagse dingen. Dus je komt ze zeker tegen in het dagelijks leven.

Hormoonverstorende stoffen zitten overal

Een van de meest bekende hormoonverstorende stoffen zijn ftalaten (nee, dat is geen typefout) en bisphenol A (BPA). Ze zitten in plastics, in coatings van voedingsverpakkingen en in verzorgingsproducten.

Dat flesje mineraalwater dat je bij de benzinepomp koopt, omdat je onderweg toch echt ineens enorme dorst hebt. Of de shampoo waar je die ochtend lekker je haar met hebt gewassen. En wat denk je van de plastic rapper om de komkommer die je in je koelkast hebt liggen? Die plastics komen in je lichaam terecht, omdat ze in de voeding lekken of omdat jij ze op je lichaam gebruikt en de huid ze dan opneemt.

Er zitten ook hormoonverstorende stoffen in pesticiden en herbiciden. In bespoten voeding dus. Met name aardbeien spannen de kroon. Die bevatten soms wel 25 verschillende gifstoffen. Er zou eigenlijk een waarschuwing op moeten staan: “Kan sporen van aardbei bevatten.”.

Veel verzorgingsproducten, schoonmaakproducten voor in en om het huis en bespoten voeding bevatten dus hormoonverstorende stoffen. Hoeveel van die producten heb jij in huis?

Hormoonverstorende stoffen bootsen oestrogeen na

In de wetenschap wordt (gelukkig) veel onderzoek gedaan na de hormonale effecten van dit soort stoffen. Ze blijken veelal de werking van het geslachtshormoon oestrogeen na te bootsen. We noemen ze daarom ook wel xeno-oestrogenen.

De gevolgen zijn serieus. Hormoonverstorende stoffen zijn geassocieerd met:

  • veranderingen in de seksuele ontwikkeling van jonge kinderen (meisjes worden bijvoorbeeld op veel jongere leeftijd voor het eerste ongesteld dan in het verleden)
  • problemen in de menstruatiecyclus: PCOS, endometriose, onvruchtbaarheid
  • hormoongevoelige kankers zoals borstkanker
  • schildklierproblemen, met name een onderfunctie of hypothyreoïdie
  • bijnierproblemen (de bijnier moet onder andere de stressreactie goed reguleren en jouw hormonen produceren)
  • storingen in de hormonen die het verwerken van je eten reguleren, denk: diabetes type II.

Hoe je lichaam hormoonverstorende stoffen verwerkt

Alle stoffen die je lichaam inkomen gaan naar de lever. De lever ‘doet’ iets met die stoffen. Zo worden voedingsstoffen omgezet in bruikbare dingen voor je lijf. Medicijnen worden omgezet (gemetaboliseerd) in stoffen die medicinale werking hebben en uiteindelijk worden ze zo omgezet dat het lichaam ze kan uitscheiden via de nieren (urine) en de darm (ontlasting).

Als het lichaam een stof niet kan omzetten, dan kan het ook niet worden uitgescheiden. Toch zal er iets mee moeten gebeuren, want die stof in de bloedbaan houden is geen optie. Het lichaam zal dit soort stoffen (toxines of gifstoffen) dan ‘veilig’ opslaan in het vetweefsel. Daar zitten ze voorlopig goed.

Hormoonverstorende stoffen zijn helaas stoffen van de laatste categorie.

De lever weet er niet goed raad mee, omdat dit soort chemische stoffen in de natuur niet goed kunnen worden afgebroken. En dus ook niet in ons lichaam. Je slaat ze dus uit nood maar op in je vetweefsel. Dat komt ook omdat hormoonverstorende stoffen makkelijk binden aan vetten.

Vetweefsel zit op meerdere plaatsen in je lijf. Bijvoorbeeld onder je huid. Maar wat denk je van je hersenen en je borsten? Beide organen bevatten veel vetten. Wil je die stoffen daar opgeslagen hebben???

Hoe ga je om met hormoonverstorende stoffen?

Het belangrijkste is dat je ze zo min mogelijk tegenkomt in je dagelijks leven. Dus ga eens na hoeveel groenten en fruit eet jij nog bespoten? Wat zit er eigenlijk in de producten die je elke dag gebruikt op je lichaam? En waarmee maak je eigenlijk je huis schoon en doe je de was?

Het verminderen van je blootstelling aan hormoonverstorende stoffen is een van de dingen die je als vrouw kunt doen om je hormoonhuishouding beter te laten lopen. Dat geldt zeker ook in de periode rondom de overgang. Je gaat dan namelijk ook iets meer vet opslaan (het bekende zwembandje rondom je middel). En het is een goed idee om dat vet niet meteen als opslagplaats te gebruiken voor hormoonverstorende stoffen.

Via een urinetest kun je inzicht krijgen in de verhouding tussen de verschillende oestrogenen in je lijf. Dan heb je in ieder geval een goed beeld van waar je staat en hoeveel werk je nog te doen hebt met de hormoonverstorende stoffen. Wil je daar meer over weten? Mail je dan even.

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.