Tag Archief van: vermoeidheid

Chronische darmklachten? Eet dan niet elke 2-3 uur

We zijn het zo gewend hé? Elke 2-3 uur iets eten. Het wordt ons met de paplepel ingegoten en we zien het ook continu om ons heen.

Meestal ziet het er ongeveer zo uit:

  • Je begint de dag met ontbijt en een uurtje of 2-3 erna heb je een koffiemomentje. Lekker een cappuccinootje met een klein stukje koek of chocola.
  • Een tijdje daarna is het lunchpauze en eet je wat.
  • Zo rond 15 of 16 uur heb je een dipje in je energie en is een stuk fruit of het bekende soepje om 4 uur zeer welkom.
  • Moe kom je thuis en grijp je naar een handje nootjes voor je de keuken induikt om het avondeten te maken.
  • Vervolgens eet je de warme hap en ruim je de boel op.
  • Waarna je eindelijk zo rond 20.30 uur op de bank ploft met een kop thee en een koek.
  • Sommigen van ons hebben dan later op de avond nog een klein snackmomentje, want hé, met honger naar bed dat kan zeker niet.

Herkenbaar? Lees dan vooral verder, want je lijf wordt van dit eetgedrag echt niet gelukkig en dat laat het via klachten graag aan jou zien.

Eten doet de hoeveelheid suiker in het bloed stijgen

Op deze manier heb je dus al snel 6-7 maaltijd momentjes op een dag. Geen hele maaltijden, dat is duidelijk, maar voor je lijf maakt dat niet zoveel uit. Elke keer dat je iets eet of drinkt waar je spijsvertering voor nodig hebt, zoals dat cappuccinootje waar melk (en dus voeding) in zit, stijgt je bloedsuikerspiegel. Je alvleesklier krijgt vervolgens opdracht om insuline te maken, zodat deze toegenomen hoeveelheid suiker in je bloed naar de cellen kan om daar omgezet te worden in (reserve) energie. Dit doet de bloedsuikerspiegel weer dalen en brengt de boel (tijdelijk) tot rust.

Maar daar zit nu wel net de crux.

De rol van de alvleesklier bij de spijsvertering

Je alvleesklier is voornamelijk bedoeld om jou te helpen om je eten te verteren. Dat doet hij onder andere door het maken van spijsverteringsenzymen. Dat zijn hulptroepen die jouw eten moeten opknippen in dusdanige kleine eenheden (voedingsstoffen) dat je ze vanuit de darmen kunt opnemen in de bloedbaan. Van daaruit worden deze voedingsstoffen gebruikt om van alles mee te maken zoals energie, hormonen, nieuwe cellen.

Het opknippen van je voeding door enzymen is feitelijk de vertering van je voeding.

Als jij om de haverklap iets eet, dan is de alvleesklier vooral druk met het maken van insuline om je bloedsuikerspiegel te reguleren. Een ontregelde bloedsuikerspiegel herstellen gaat namelijk voor op het maken van spijsverteringsenzymen. En die spijsverteringsenzymen worden dan dus minder gemaakt, waardoor jij je eten minder goed verteert.

Een slechte vertering verstoort de darmen

Als je je eten niet goed verteert, dan komen er onverteerde voedingsresten in je darmen terecht. Dat hoort niet en verstoort de balans in je darmmicrobioom (je weet wel, die hele kolonie huisdieren in je buik). Het gevolg van deze verstoring is vaak gedoe in je buik, zoals een opgeblazen gevoel een paar uur na de maaltijd, wisselende ontlasting, slechte ontlasting, een zeurderig gevoel in je buik, misselijkheid etc.

Wat nu als je elke 2-3 uur honger hebt?

Nu zijn er heel veel vrouwen die gewoon echt elke 2-3 uur honger hebben. Ze moeten dan iets eten, want anders worden ze moe, licht in het hoofd, trillerig, chagrijnig, bleek en krijgen ze een sterke impuls om NU iets te eten, bij voorkeur iets zoets. Misschien herken jij dit ook wel.

Deze signalen zijn een teken van een verstoorde bloedsuikerspiegel en een alvleesklier die veel te hard aan het werk is om dit te reguleren. Dan is er dus werk voor jou aan de winkel om hier weer balans in te brengen. Dat geeft een pak rust in je lijf en meestal ook veel betere darmwerking.

Benieuwd of dat ook voor jou kan werken? Mail me dan gerust.

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Hoelang ga jij nog door…??

Je voelt het al een tijdje. Er klopt iets niet in je lijf. En als je heel eerlijk bent naar jezelf, dan is dat al best wel lang zo. Het begon met overgevoelig reageren op bepaalde voeding, bijvoorbeeld zuivelproducten. Dan was je buik van slag en had je buikkrampen en slechte ontlasting. Je concludeerde dat je lactose-intolerant was geworden, nam lactose-vrije producten en ging door.

Van het een komt het ander

Daarna merkte je dat je steeds vaker op bepaalde voeding reageerde, vooral als je uit eten was geweest of een feestje had gehad. Dan was je opgeblazen, licht misselijk of gewoon ‘uit je hum’ de dag erop. Ook daar deed je niets aan, want de dag erop was het weg. Er was mee te leven, dus je ging door. Je moest wel, er was nog meer te doen.

Maar kalm aan merkte je dat je last kreeg van andere dingen. Misschien kreeg je hooikoorts (terwijl je dat vroeger niet had) of steeds terugkerende infecties (verkoudheden, blaasontsteking, vaginale schimmelinfecties dat soort ‘getrut’). Of kreeg je meer en meer last van je hormonen of stemming. En ondertussen zakte je energie stiekempjes ook steeds verder weg. 

Inmiddels ben je ook gewoon bijna elke dag moe. Je wordt vaak niet meer echt uitgerust wakker of hebt in de middag van die flinke wegtrekkers qua energie. Dan zou je het liefst even een dutje doen of onderuit hangen op de bank met Netflix. Maar ja, je weet het inmiddels: je moet door….

Het ‘je moet door’-mantra

Ik zie in mijn praktijk heel veel vrouwen die dit ‘je moet door’-mantra jarenlang volhouden. Ten kosten van zichzelf en tegen beter weten in. Tot het echt niet meer kan. Dan storten ze in. 

Bij de een is dat heel letterlijk en ontstaat er een burn-out of chronisch vermoeidheidssyndroom. Bij de ander is dat minder letterlijk en ontstaat er een chronische aandoening zoals bijvoorbeeld de ziekte van Hashimoto of Crohn. Er zijn ook flink wat vrouwen die de boel met dit ‘je moet door’-mantra allemaal nog wel net op de rit houden tot ze in de buurt van de overgang komen. Ineens komen ze er niet meer mee weg en lukt het niet meer om door te gaan. Ze krijgen fors last van overgangsklachten zoals hartkloppingen, opvliegers en fikse stemmingswisselingen. Heel gezellig allemaal.

Als het lichaam aan de noodrem trekt

Instorten, in welke vorm dan ook (letterlijk of iets minder letterlijk), is een laatste redmiddel van het lichaam. Het lichaam dat in de jaren ervoor steeds allerlei signalen gaf (zowel lichamelijk als mentaal) die jij niet kon horen of oppakken, gaat harder roepen. En uiteindelijk trekt het lijf aan de noodrem. 

Niet alleen zie ik dit heel veel om me heen en in mijn praktijk (1 op de 6 werknemers zit met een burn-out thuis!!), maar in onze manier van leven is dat ook nog eens heel begrijpelijk. We krijgen continu het signaal dat je toch doormoet. Doe je dat niet, dan stort namelijk alles in. Dat is de zogenaamde ‘rat-race’ waar we wel allemaal aan mee moeten doen anders houden we hem niet in stand. Waarom dat belangrijk is, weet ik overigens niet…

Als je lijf aan de noodrem trekt, dan moet je wat. In die zin is deze noodrem heel effectief. Je kunt niet meer door…. 

Wat nu als je iets anders doet?

De vraag is echter: wil jij zolang wachten? Of kom je nu in actie? Ga je voordat alles instort aan de slag met de signalen van je lijf? Zodat je binnenkort daadwerkelijk weer door kunt omdat je gewoon lekker in je vel zit en door de bank genomen geen last meer hebt van allerlei klachten? 

Omdat ik jou dat laatste gewoon heel erg gun, geef ik deze maand niet 2 maar 5 gratis Zicht op herstel-sessies ter waarde van € 98,50 weg. Voor jou als je diep van binnen heel goed weet dat je zo niet verder wilt (en kunt) en aan de slag wilt om je klachten op te lossen. 

Iets voor jou? Zorg dan dat je erbij zit en meld je meteen aan: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/gratis-sessie-met-minimaal-2-gouden-tips-speciaal-voor-jou/ 

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Waarom je niet met je voeding aan de slag gaat, terwijl je dat wel zou moeten doen

“Denk je dat mijn klachten ook kunnen verminderen als ik andere dingen zou eten?” Ze kijkt me vragend en enigszins hoopvol aan. We praten over de vermoeidheid waar ze al jaren last van heeft en waardoor ze ’s avonds uitgeblust op de bank ligt. Vroeger sprak ze nog wel eens doordeweeks af met een vriendin, om uit eten te gaan of naar de bios. Dat is er al jaren niet meer bij omdat ze zo moe is.

Op mijn vraag of ze nog andere klachten heeft, vertelt ze dat ze al sinds haar tienerjaren kampt met darmklachten. De huisarts heeft het prikkelbare darmen genoemd en dat klopt volgens haar ook wel. Haar darmen reageren heel wisselend op voeding, maar ook op stress heeft ze gemerkt. Dat maakt dat haar ontlasting alle kanten uitgaat. De ene keer zijn er buikkrampen en diarree, de andere keer is ze juist verstopt en kan ze moeilijk naar het toilet.

Eigenlijk wil ze er wel vanaf, van die klachten. Ze wil zich gewoon beter voelen. 

Ze volgt mij al een tijdje op social media en leest elke zondagochtend heel trouw mijn blog. Meer en meer heeft ze daardoor het gevoel gekregen dat voeding haar misschien ook wel kan helpen. Ik denk dat ze daar gelijk in heeft, dus dat zeg ik haar ook. 

Maar dan blijkt er nog een groter probleem te zijn.

Ze denkt namelijk ook dat ik gelijk heb, maar ze kan er maar niet toe komen om ermee aan de slag te gaan. Ze is bang dat het moeilijk zal zijn. Dat het veel werk is. Dat haar voeding volledig anders moet. Dat ze nooit meer haar lievelingseten mag eten. Ze is bang dat ze dat niet zal kunnen en het daarom niet zal volhouden. Dit soort twijfels houden haar tegen om in actie te komen; om te gaan doen wat nodig is om zich beter te voelen.

Ik snap die twijfels wel. Maar wat nu als ze niet waar zijn?

Dus ik vraag haar:

Wat nu als je voeding aanpassen niet iets is dat je rigoureus ineens doet? Wat nu als je niet ineens alles overboord hoeft te gooien? Niet plots alles anders hoeft te doen? Wat nu als je de weg van geleidelijkheid kunt kiezen? In stapjes die bij jou en jouw leven passen? Zodat je kalm aan kunt groeien in een nieuw patroon; een voedingspatroon dat veel beter bij jou past? En waarbij je ook prima een keertje kunt ‘zondigen’, gewoon omdat je daar helemaal niks van krijgt?

Zou het dan wel haalbaar zijn? Zou je het dan wel kunnen? Ik zie haar gezicht opklaren. “Ja, dan zou ik het wel kunnen.” Zullen we dat dan eens samen gaan doen, vraag ik haar. Waarop zij volmondig ja zei.

Hoe is dit voor jou? Welke twijfel houdt jou tegen om met je voeding aan de slag te gaan en wat heb jij nodig om die stap wel te zetten? Wil je dat hieronder met mij delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Waarom kom ik maar niet van mijn klachten af?

De meeste vrouwen die in mijn praktijk komen hebben al een hele tijd last van hun lijf. Ze hebben darmklachten, onvoldoende energie of problemen met hun hormonen. Ze slapen niet meer zo goed als vroeger en hebben het gevoel dat ze altijd ‘aan’ staan

Al zoveel geprobeerd, het helpt niks

Jarenlang hebben ze hiermee rondgelopen en ondertussen al van alles geprobeerd. Ze eten havermout met blauwe bessen of een smoothie als ontbijt, omdat ze gelezen hebben dat dit veel beter is voor je dan brood of yoghurt. Ze nemen gezonde tussendoortjes en laten hun plak peperkoek staan. Ze eten minder aardappels en lassen regelmatig een vega-dag in waarin ze geen vlees of vis eten. Vaak gaan ze trouw welke week naar de yoga.

Ze doen hun stinkende best, alleen maakt het voor hun klachten allemaal weinig tot niks uit. Hoe frustrerend! Waarom werkt dit nou niet?

Je referentiekader is niet goed

En ik snap die frustratie wel. Je kunt geen tijdschrift of social media kanaal openen of je wordt gebombardeerd met dit soort ‘tips’. En daar zie je dan plaatjes bij van perfect uitziende vrouwen, met een maatje 36 en een gigantisch brede tandpasta-reclame-lach. Ze bruisen zo te zien van de energie en kunnen moeiteloos de hele wereld aan.

En daar sta jij….

Met je buikpijn, je vermoeidheid en je andere klachten en vooral met de steeds terugkerende vraag: wat doe ik nu verkeerd?

Wat doe jij verkeerd?

Nou waarschijnlijk valt dat laatste nog al mee.

Waarschijnlijk heb je best al goede aanpassingen in je voeding en leefstijl gedaan. Je eet al minder brood, je doet iets aan ontspanning, je hebt snelle suikers verruild voor een gezonder alternatief.

Dat is gewoon verdomd knap gedaan!

Alleen is het maar een klein stukje van jouw oplossing. Het is een beginnetje. Een goed beginnetje, dat wel, maar een beginnetje.

Je moet naar het geheel kijken

Kijk, die klachten van je staan niet op zichzelf. Die houden verband met elkaar en met alles wat je tot nu toe bent tegengekomen in je leven. Je lichaam heeft gaandeweg jouw leven steeds haar stinkende best gedaan om de boel zo af te stellen dat jij – gegeven de omstandigheden waarmee je het te doen had – zo goed mogelijk kon functioneren.

Die aanpassingen van je lijf zijn echter niet bedoeld om blijvend te zijn. Dat is een tijdelijke noodoplossing van je lichaam. Het geeft jou de tijd en ruimte om aan het onderliggende probleem te werken. En als je dat niet hebt kunnen doen, dan gaat het lijf bij de volgende uitdaging weer een nieuwe aanpassing doen. En weer een, en weer een…. afijn, je snapt wat ik bedoel denk ik.

En zo kan een simpele aanpassing die leidt tot af en toe buikpijn en diarree, via een hele route leiden tot vermoeidheid, hormonale problemen en zelfs chronische ziekten. En daar, lieve vrouw, helpen blauwe bessen bij je ontbijt gewoon niet genoeg tegen.

Wat wel helpt

Wat wel helpt is om de hele koe bij de hoorn te vatten. Om nu eens te gaan zitten voor wat je lijf je probeert te zeggen en de puzzel van jouw oplossing te gaan leggen. Dat is wat de vrouwen in mijn praktijk doen. En dat werkt! Dat levert uiteindelijk plaatjes op van prachtige (echte) vrouwen die stralen omdat ze inderdaad bakken met energie hebben en goed in hun vel zitten.

Klinkt goed of niet? Iets voor jou? Laat me dat eens per mail weten.

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Moe, traag en nergens zin in…

Je weet niet wat het is, maar de laatste maanden lukt het allemaal niet meer zo goed. Je bent trager geworden zowel in je doen als in je denken. Het lijkt wel alsof je hersenen onvoldoende energie hebben om te doen wat ze moeten doen en daardoor op een lager pitje functioneren. Je mentale scherpte is er af en je stemming is ook al niet super, want en je hebt eigenlijk nergens meer echt zin in.

Wat je wel hebt is slaap. Je slaapt veel meer dan normaal en om nu te zeggen dat je in de ochtend fris en fruitig wakker wordt…..nou nee. Als je de kans krijgt, dan draai je je nog eens om als de wekker gaat en slaap je een gat in de dag. Vervolgens sleep je jezelf uit bed, kom je maar niet op gang en zelfs die bak koffie – die je normaal nog wel aan de gang kreeg – doet dat nu niet meer. 

Deze klachten kunnen duiden op een tekort aan dopamine.

Dopamine is de gaspedaal van je brein

Dopamine is een neurotransmitter van je brein. Het is een communicatiestof die gebruikt wordt door je hersencellen. Het zorgt voor breinenergie en alertheid. Het zorgt er ook voor dat je je goed kunt concentreren, daadkracht hebt en beslissingen kunt nemen. Kortom, dat je lekker actief bent in je hoofd en daarmee ook je lijf tot actie kunt aanzetten.

Dopamine geeft een goed gevoel

Dopamine is een beloningsstof voor je hersenen. Het geeft een goed gevoel. Je wilt er daarom ook graag meer van hebben. Dopamine staat dan ook vaak aan de basis van dingen waar je maar niet vanaf kunt blijven, zoals bijvoorbeeld chocola of je telefoon (die je telkens maar weer oppakt, terwijl je heel goed weet dat je daar niet echt van oplaadt).

Een tekort aan dopamine herken je hieraan

Als je onvoldoende dopamine hebt, dan doet je brein het dus niet zo goed en voel jij je niet echt actief en gezellig. Een dopaminetekort geeft behoorlijk wat klachten. Je kunt dan denken aan:

Lage breinenergieNergens meer echt zin in hebben
Gevoel van traagheid, fysiek en mentaalGebrek aan concentratie
Uitgeput zijn zonder aanwijsbare oorzaakMeer behoefte aan chocola of andere genotsmiddelen
Meer slapen dan normaalNiet van je beeldscherm (telefoon of tablet) af kunnen blijven
Niet goed kunnen opstarten in de ochtendAfname van je libido

Waarom je te weinig dopamine hebt

Er zijn verschillende redenen waarom je te weinig dopamine kunt hebben. Maar de belangrijkste redenen is waarschijnlijk toch chronische stress. Dopamine is namelijk de stof waaruit je stresshormonen adrenaline en noradrenaline worden gemaakt. Dus als je veel stress hebt (en daarom veel van deze stresshormonen aanmaakt), dan wordt er teveel dopamine omgezet in stresshormonen. Op zich fijn, want zo kun je de juiste stressreactie geven, maar het gevolg is wel dat er te weinig dopamine achterblijft voor jouw brein.

Een andere reden kan zijn dat er sprake is van een laaggradige ontsteking in je lijf. Dan is je immuunsysteem op de achtergrond steeds een beetje actief. Het immuunsysteem kan dopamine gebruiken om actief te blijven. Uiteraard kan het ook zo zijn, dat je gewoon niet de voeding eet waaruit je lijf dopamine kan maken. Zo simpel kan het ook zijn.

Een dopaminetekort staat meestal niet op zichzelf

Vaak zie je bij een dopaminetekort ook dat er tekorten ontstaan in andere neurotransmitters, zoals serotonine of GABA. Daarom kijk ik bij de klachten die genoemd zijn in deze blog niet alleen naar dopamine maar ook naar deze andere neurotransmitters. Alleen als je het totaal aanpakt, kun je tot echte oplossingen komen namelijk.

Heb jij nu na het lezen van deze blog het idee dat jouw klachten verband kunnen houden met een tekort aan dopamine? Meld je dan aan voor de herstel je brein-sessie. Hierin brengen we met een online vragenlijst de balans tussen al jouw neurotransmitters in kaart. Je krijgt een mooi rapportje (met infographics) met de uitslag en ik leg je deze uitslag in een online sessie van een half uur helemaal uit. Uiteraard krijg je er een voedingsadvies bij dat past bij jouw uitslag.

Meer weten of aanmelden? Dat kan hier: https://www.vanappeltotzeekraal.nl/neurotransmitters-herstel-de-balans-in-je-brein/

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Darm- en energieklachten: hoe los je die op?

Ze zit tegenover me. Een hele leuke, ambitieuze vrouw met op papier een super leuk leven: een leuke, uitdagende baan waar ze zich helemaal in kwijt kan, ze is getrouwd met de liefde van haar leven en heeft hele fijne vriendinnen om zich heen, de meesten nog zelfs uit haar studententijd, waar ze regelmatig leuke dingen mee doet. 

Zo op het oog heeft deze dame alles op de rit. Het is alleen dat ze alsmaar zo moe is. Ze sleept zich door haar dagen heen en ploft na het avondeten uitgeblust op de bank en hangt daar wat tot ze naar bed kan. Ze vertelt me ook dat ze hele gevoelige darmen heeft. Om het minste of geringste zijn ze van slag. En dat zit in dat leuke leven behoorlijk in de weg. 

Het enige dat ze wil is gewoon weer lekker in haar vel zitten, zonder die buikklachten en met voldoende energie. Misschien herken je dit ook wel bij jezelf. Maar ja, wat doe je eraan? Dat was in ieder geval de vraag waar zij mee bij mij kwam.

Darmklachten en vermoeidheid: de kip en het ei

De vraag is natuurlijk allereerst: wat was er eerder, de darmklachten of de vermoeidheid. Ze hebben namelijk vaak een verband met elkaar. De kunst is om uit te zoeken wat er eerst was, omdat je dan weet wat de beste aanpak is van dit gezellige duo. Dus ga eens voor jezelf na: wat was er bij jou eerder: je darmklachten of de vermoeidheid?

Darmklachten geven vermoeidheid

Als je al jaren last hebt van je darmen. Je hebt bijvoorbeeld vaak slechte ontlasting, last van allerlei voeding en reageert daar onder andere op met veel winderigheid, dan zijn daar vaak 2 oorzaken voor. Je vertering doet het niet goed genoeg en/of je darmflora is uit balans. Hoe dan ook, in beide gevallen is het resultaat, dat je onvoldoende voedingsstoffen en energie kunt halen uit je voeding. Het gevolg is vermoeidheid, want je lijf komt tekort.

Alsmaar moe zijn geeft vaak ook darmklachten

Het kan ook andersom zijn. Je bent al jaren moe, omdat je bijvoorbeeld veel teveel van jezelf vergt (en ja, dat doen heel veel vrouwen, dus als jij dat ook doet, dan ben je in goed gezelschap 😉). Die vermoeidheid is een signaal dat jouw lijf niet genoeg energie heeft om alles wat er nodig is te doen. Je lijf gaat daarom keuzes maken. Het gaat kiezen welke organen de wel beschikbare energie krijgen en welke niet. 

Een van de eerste organen die bij een tekort aan energie minder energie toebedeeld krijgen, zijn de organen van je spijsverteringsstelsel zoals je maag en alvleesklier. Het gevolg is dat jij je eten minder goed verteert. Dat geeft spijsverteringsklachten zoals winderigheid en een opgeblazen gevoel. Maar het verstoort ook je darmflora omdat er onverteerde voedingsresten in de darmen aankomen. En zie daar: darmen die overal op reageren en om de haverklap van slag zijn. 

Hoe los je darm- en vermoeidheidsklachten op?

De vraag hoe je dit soort klachten het beste oplost hangt dus af van het antwoord op de vraag wat er eerst was: de darmklachten of de energie. Het heeft namelijk weinig zin om iets aan de darmklachten te gaan doen als deze zijn ontstaan door een gebrek aan energie. In dat geval moet je dus starten met iets dat met ontspanning, rust en herstel van doen heeft. Bijvoorbeeld meer tijd voor jezelf nemen en eens wat vaker stil zijn om te luisteren wat jouw lijf (en je hart!) nodig heeft. En dat dan ook doen….

Als de vermoeidheid juist het gevolg is van de darmklachten, omdat je die als zolang als je je kunt herinneren hebt, dan is het een veel beter startpunt om naar die darmen te gaan kijken. Een goed ontlastingsonderzoek is dan wellicht een goede eerste stap. Of eens iets te veranderen aan je voeding, bijvoorbeeld meer variatie aanbrengen in wat je eet of je darmen de voeding te gaan geven die ze nodig hebben. In mijn e-boek Lekker in je vel zonder darmklachten lees je daar meer over.

Wat was er bij jou eerder: je darmklachten of je vermoeidheid? Wil je dat hieronder met mij delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Hoe belangrijk ben jij eigenlijk?

Misschien vind je dit een rare vraag en denk je meteen: “heel belangrijk”. Daar heb je natuurlijk gelijk in. Toch vraag ik je om er nog eens even wat dieper op te voelen. Hoe belangrijk ben jij eigenlijk in jouw leven? En leef je daar ook naar?

Vrouwen zetten zichzelf vaak opzij

Wij vrouwen hebben vaak een groot aantal rollen te vervullen in ons leven. Dat willen we ook graag. We hebben een carrière die we belangrijk vinden, maar ook vaak een partner of gezin die we zeker zo belangrijk vinden. We hebben vriendinnen waar we ervoor willen zijn en misschien ook nog ouders waar we voor moet zorgen zo af en toe. Kortom best een druk en vol leven.

Alleen… 

Waar ben jij in dat drukke leven? Heb jij ook ‘me-time’ in jouw agenda staan? Tijd alleen voor jou? Om te lummelen, te voelen, te doen wat op dat moment als echt voedend voor jou voelt? En hoe strikt hou jij je aan die ‘me-time’? Is die echt voor jou of schuif je die net zo gemakkelijk weer opzij als er iets of iemand anders tussendoor komt?

Jezelf opzij zetten geeft klachten

Het geeft natuurlijk helemaal niet als het eens een keertje voorkomt dat je jezelf even opzij moet zetten voor een ander of voor je werk. Daar krijg je niks van. Maar wat als je dat nu keer op keer doet? Als je werk, je partner, je gezin, familie of vriendinnen eigenlijk steeds voorrang krijgen? Omdat er altijd wel iets is dat aandacht vraagt. Geeft het dan ook niks?

Ik vrees dat het antwoord is dat het dan wel iets geeft. En hoe langer je het doet, hoe meer het gaat geven. Het geeft bijvoorbeeld onrust in je lijf. Je gaat ‘aan’ staan en komt niet meer tot rust. Je gaat niet meer zo makkelijk ‘uit’. Je staat als het ware een groot deel van de tijd in de vecht/vlucht-stand.

Hierdoor ga je steeds meer last krijgen van je eten en je snapt echt niet meer waarom. Gisteren kon je deze voeding prima eten en vandaag lukt het ineens niet meer. Er is geen pijl op te trekken. Je voelt je ook vaak opgeblazen en je buik doet regelmatig zeer of is aanwezig. Je ontlasting wisselt van obstipatie naar diarree en alles wat er tussen zit.

Dit alles kost ook heel veel energie. En dat merk je, want je bent en blijft de laatste tijd maar zo moe. Je herstelt niet meer echt en je slaapt ook niet meer zo diep en fijn als voorheen. Dat gebrek aan energie heeft ook weer effect op je humeur, geheugen, concentratie, noem maar op. Zo kan ik nog wel even doorgaan maar je hebt een idee nu toch?

Wat zegt het stemmetje diep van binnen?

Dus stel ik de vraag nog eens: hoe belangrijk ben jij eigenlijk? Ben een even echt stil en luister eens naar dat hele zachte stemmetje diep van binnen. Wat zegt dat? Voelt zij dat ze echt belangrijk is in jouw leven of zegt ze: en ik dan?

Heb je een diep verlangen naar even niks doen, in het bos gaan lopen, naar de sauna of de masseur gaan? Even echt tijd nemen voor jezelf. Om je batterij weer op te laden. Zodat je er weer kunt zijn voor al die andere rollen in je leven waar je ook echt gelukkig van wordt?

Sta eens even stil, nu op dit moment, bij hoe jij je echt voelt. Wat heb jij nu nodig? En geef jezelf dat dan ook meteen. Kun je vandaag nog iets doen zodat jij je beter voelt? Plan een dagje niks doen in. Niet over 6 weken, maar ergens vandaag of morgen. Zo belangrijk ben jij namelijk.

Laten we eerlijk zijn: er is altijd wel wat. Niet alleen op wereldniveau maar ook gewoon in het klein in je eigen leven. Laat dat niet belangrijker zijn dan jij!

Wat doet deze blog met je? Wat zegt jouw innerlijke stemmetje en hoe ga jij daarop reageren?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Wat angst doet in je lijf en hoe je daarmee om kunt gaan

Elke keer als ik haar spreek en vraag hoe het met haar is, is het eerste wat ze met me deelt iets waar ze bang voor is. Iets waar ze zich zorgen over maakt of wat ze heel erg vindt. Dat kunnen relatief kleine dingen zijn in haar omgeving of grotere dingen in de wereld om haar heen. Vaak zijn het dingen waar ze helemaal geen invloed op heeft. 

Ze wordt helemaal meegenomen door haar angstige gevoelens en zorgen. Naar een plekje waar ze het niet fijn vindt. Ze zegt wel tegen me dat ze het naast zich neer legt, maar dat lukt toch niet zo goed. En dat snap ik wel, want angst is een hele sterke emotie. Angst zit evolutionair ingebakken in onze genen. En dat is maar goed ook, want angst is een beschermingsmechanisme tegen gevaar. 

Angst is dus een gezonde emotie. Maar het wordt een probleem als je het continu of heel vaak ervaart. Dan is angst een ongezonde emotie die veel gedoe in je lijf geeft.

Angst zet je stresssysteem aan

Angst is voor je lichaam een alarmsignaal. Een beetje vergelijkbaar met het brandalarm in je huis. Als het afgaat, dan kom je in actie. Je kunt niet anders, want het signaal is oorverdovend en je wilt maar één ding namelijk dat het weggaat. Hetzelfde gebeurt met angst.

Angst is zo’n sterk alarmsignaal dat het direct en zonder pardon je stresssysteem activeert. Dit systeem pompt meteen adrenaline door je lijf. Dit zorgt er onder andere voor dat je hartslag en bloeddruk stijgen, je ademhaling versnelt en je spieren paraat staan. Je wordt hyper alert en ziet alles. Angst zorgt er via het stresssysteem voor dat je klaar staat om te vechten of vluchten.

Angst activeert je immuunsysteem

Angst is ook een alarmsignaal dat het immuunsysteem activeert. Ook dat is heel fijn. Want als jij moet vechten of vluchten, dan is de kans dat je daarbij een paar schrammen, butsen of erger oploopt serieus aanwezig. Dit is onder andere een risico voor het oplopen van een infectie, dus het immuunsysteem moet paraat staan om dat op te vangen. En dat doet het ook.

Angst kost heel veel energie

Omdat angst je stress- en immuunsysteem activeert, heeft je lijf ineens een enorm veel energie nodig. Dit moet ergens vandaan komen. Daarom geven de hersenen de darmen de opdracht om snel zo veel mogelijk water, suiker en zout vanuit de ontlasting door te laten naar de bloedbaan. Om dit te doen zet de darmwand zich een beetje open. Super handig. Alleen jammer dat zo ook virussen, bacteriën en schimmels mee naar binnen kunnen. Dit is een extra belasting voor het lijf en kost dus nog meer energie.

Continu angst ervaren is ongezond

De hersenen gaan bij een forse extra behoefte aan energie de beschikbare energie herverdelen onder de organen. Alle energie gaat naar overleven. Organen die daarvoor niet direct noodzakelijk zijn krijgen minder energie. Je spijsvertering, darmen, hormoonhuishouding, huid, haren, gewrichten etc. moeten het dus met minder doen. 

Als dat heel even is, geeft dat niks. Als dat langer duurt, dan gaan deze organen protesteren en klachten geven. Je spijsvertering doet het dan niet meer zo goed, je ontlasting gaat alle kanten uit, je haar valt uit, je huid is droog, je gewrichten zijn niet meer zo soepel, dat soort dingen. En ondertussen staat je stresssysteem nog aan, dus je hartslag is hoog, je bloeddruk ook, je spieren zijn continu gespannen en je kunt bijna niet meer diep in je buik ademen. Dit is allemaal niet zo goed voor je gezondheid.

Angst is dus buitengewoon handig als er een acuut en reëel gevaar is dat jouw leven op dit moment direct bedreigt. Maar nu je weet wat het allemaal teweegbrengt in je lijf, snap je natuurlijk wel dat continu angst ervaren negatieve gevolgen heeft voor je gezondheid. 

Gezond omgaan met angst

Angst kennen we allemaal. En zeker nu. We leven al even in bijzondere tijden en angst lijkt helaas continu aangewakkerd te worden. Gelukkig kun je daar zo mee omgaan dat jouw lijf niet leeft in een huis waar continu het brandalarm aanstaat.

Haal angst bijvoorbeeld niet nodeloos binnen. Stop of minder met het kijken of luisteren naar het nieuws of praatprogramma’s over actualiteiten. Lees minder of veel selectiever de krant en social media berichten. Vertrouw erop dat als er echt iets is wat jij weten moet, dat dit ook wel zal gebeuren. 

Spreek met je vrienden, familie en collega’s af dat jullie de focus van je gesprekken leggen op de mooie kanten van het leven. Geniet daar met elkaar van. Natuurlijk mag je delen waar je angstig voor bent of je zorgen over maakt. Zet daar wel een grens op. Dus spreek af dat je het er even over mag hebben, zodat je kunt delen waar je mee zit. Help elkaar daarmee en laat het dan los in het vertrouwen dat de oplossing komt op het juiste moment.

En als je angst ervaart, vraag je dan elke keer af: heb ik NU, op dit specifieke moment in de tijd, een probleem waarmee ik NU iets moet? Zo ja, dan onderneem je actie. Zo nee, dan adem je rustig in en uit en ga je iets anders doen. Iets leuks. Even naar buiten, je neus in de zon steken of een kopje kamillethee drinken.

Heb jij iets dat jou heel goed helpt als je last hebt van angstige gevoelens? Wil je dat hieronder delen zodat we elkaar kunnen helpen en inspireren? 

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.

Jezelf voorbijgelopen en opgebrand

Ze zat tegenover me. Ze was moe, heel erg moe. Ze had zichzelf jarenlang voorbijgelopen. Eigenlijk deed ze dat al vanaf haar tienerjaren. Ze stapte gewoon over alles wat eigenlijk niet oké was heen. Dat was haar manier van omgaan met stress. Ze kon niet anders. Ze moest toch door…. er was zoveel dat aandacht nodig had en moest gebeuren. Ze kon het zich niet veroorloven om de tijd te nemen om even te voelen. 

Ze had niet echt geleefd, maar meer overleeft. En nu was ze helemaal leeg. Ze kon niet meer. Ze was uitgeput en opgebrand. Haar lijf protesteerde aan alle kanten. Haar spijsvertering was compleet van slag, ze sliep niet meer en bij het minste of geringste was ze ziek.

Toen ik voorstelde om aandacht te gaan geven aan haar lijf omdat dit de afgelopen jaren een topprestatie had geleverd door haar te dragen in al die stressvolle perioden, stroomden de tranen over haar wangen. 

Wij leven vooral in ons hoofd

In onze westerse manier van leven worden we van kinds af aan min of meer in ons hoofd gedwongen. Zodra we naar school gaan worden we in een keurslijf geduwd waarin we vooral op ons denken gaan vertrouwen. We leren heel wat af en al dat leren gaat vooral gepaard met activiteit in het hoofd. Er wordt vrij weinig gevraagd om te voelen. Voelen wat je lijf, je emoties en je ziel te vertellen hebben. 

Ons lichaam heeft het nakijken

En naar mate we volwassen worden gaat dit eigenlijk voor de meesten van ons gewoon door. De lat ligt hoog. Het tempo van leven ook. En allerlei rollen moeten worden gecombineerd. Het hoofd wordt onze grootste bondgenoot. Je lijf en je hart hebben het nakijken. Af en toe geeft je lijf het signaal dat het niet zo goed gaat. Er ontstaat een klacht, vaak als eerste in je spijsvertering. Je spieren raken gespannen. En soms voel je ergens ook een knagend ‘iets’ dat weg heeft van een emotie maar die je niet goed kunt plaatsen. Dus ga je door…. tot je lijf op de rem trapt.

De balans herstellen

Als je jezelf in de situatie aantreft waarin je jezelf jaren voorbij hebt gelopen en je lijf aangeeft zo niet verder te willen met je, dan zul je de balans moeten gaan hervinden en herstellen. Dat klinkt vele malen makkelijker dan het is. Want waar ligt die balans eigenlijk? En hoe kom je op de plek uit waar het weer goed voelt en je toch ook van alles kunt ondernemen en doen in je leven?

Gelukkig hebben we een geweldige tool in huis om ons daarbij te helpen: ons lijf. Het wijst ons de weg. Het geeft ons signalen in de vorm van klachten, emoties, gevoelens. Geef daar eens aandacht aan. Geef die eens de ruimte. Luister er naar en probeer er iets mee te doen. 

Eerste stapjes op weg naar herstel

De weg naar herstel is er een van vele, in eerste instantie kleine stapjes. Als je voelt dat je moe bent, stop dan bijvoorbeeld met wat je aan het doen bent en voel wat je nodig hebt. Wil je even gaan liggen of juist naar buiten om een wandelingetje te maken? Als je last hebt van spanning in je lijf, neem dan een warme douche of bad. Druppel wat lavendelolie in het water of op de douchevloer. Geniet van de geur die dan vrijkomt en voel wat dat met je doet.

Dit lijken misschien wel hele kleine dingen die jouw probleem niet gaan oplossen. Dat is natuurlijk ook zo. Als je jezelf jarenlang hebt voorbijgelopen en veel te veel hooi op je vork hebt liggen, dan los je dat niet op met een wandelingetje en een warm bad. Maar het zijn wel hele belangrijke eerste stappen, want je gaat weer luisteren naar jezelf. Je gaat weer voelen. En dat is een hele grote stap; een stap die je wel naar de oplossing brengt. 

En zorg er alsjeblieft voor dat je herstel niet iets wordt wat je ook nog ‘moet’ doen. Neem er de tijd voor. Het is een proces. Je gaat iets nieuws leren. En nu niet met je hoofd, maar met je hart. Je lijf laat je vervolgens zien of je op de goede weg bent. Want in dat geval gaan je klachten afnemen. Je energie gaat terugkomen. Net als de kriebels in je buik als je eraan denkt om iets leuks nieuws op te pakken.

Wat doet deze blog met je? Hoe voelt het als je dit leest? Wil je dat hieronder met mij delen?

Disclaimer: De inhoud van deze blogpost geeft mijn persoonlijke visie op een gezonde leefstijl weer en is uitdrukkelijk niet bedoeld als individueel advies aan jou als lezer noch als vervanging van begeleiding door een therapeut of arts. Het veranderen van je voedingspatroon of leefstijl vraagt namelijk om deskundige begeleiding, zeker als je gezondheidsklachten hebt of in verwachting bent. Neem bij gezondheidsklachten of zwangerschap daarom altijd contact op met je huisarts en/of vind een deskundig therapeut, arts of diëtist om je te begeleiden bij veranderingen in je eetpatroon. De lezer wordt ook gewezen op de van toepassing zijnde algemene disclaimer die hier te lezen is.